Sprawa ze skargi A S.A. w R. na interpretację Prezydenta Miasta R. w przedmiocie podatku od nieruchomości
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krzysztof Winiarski, Sędziowie WSA Grzegorz Granieczny, Teresa Randak (spr.), Protokolant Paulina Kowalczyk, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 listopada 2010 r. sprawy ze skargi A S.A. w R. na interpretację Prezydenta Miasta R. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości 1) uchyla zaskarżoną interpretację, 2) zasądza od Prezydenta Miasta R. na rzecz strony skarżącej kwotę [...] ([...]) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/9

Wnioskiem z dnia [...] 2009 r. ,,A" S.A. - w dalszej części uzasadnienia określana zamiennie słowami "Spółka" lub "Elektrownia - zwróciła się o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w oparciu o art. 14j § 1 w związku z art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa ( Dz. U. Nr 8, poz. 60 z 2005 r. z późn. zm. ). We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny. "A" S.A. jest producentem energii elektrycznej. Energia produkowana jest przez spółkę z wykorzystaniem środków technicznych w tym maszyn i urządzeń - przykładowo z wykorzystaniem urządzeń elektrofiltrów itd. Maszyny i urządzenia znajdują się na fundamentach lub posiadają elementy wsporcze (posiadają części budowlane), z których mogą być zdejmowane/ zastępowane nowymi elementami/. Objęte wnioskiem maszyny i urządzenia nie są urządzeniami budowlanymi z art. 3 pkt.9 Prawa budowlanego. Nie są również wolnostojącymi instalacjami/ wolnostojącymi urządzeniami technicznymi/ z art. 3 pkt.3 Prawa budowlanego. W związku zaistniałym stanem faktycznym przedstawiono następujące pytanie, czy opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają jako budowle (A) wyłącznie części budowlane (fundamenty i elementy wsporcze maszyn i urządzeń) czy też (B) takim opodatkowaniem objęte są łącznie maszyny i urządzenia wraz z częściami budowlanymi. Pytanie podatnika dotyczyło stanu faktycznego za okres od 2006r. oraz okresów (zdarzeń) przyszłych. W ocenie Spółki z analizy przepisów ustawy o podatkach i opłatach lokalnych oraz Prawa budowlanego wynika, że maszyny i urządzenia posiadające części budowlane nie są budowlą z art. 1a pkt. 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Nie są zatem opodatkowane podatkiem od nieruchomości.

Prezydent Miasta R., działając na podstawie art. 14b, 14c, 14d w związku z art. 14j ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r.- Ordynacja podatkowa wydał interpretację indywidualną w dniu [...] r nr [...]. Organ podatkowy nie podzielił stanowiska podatnika przedstawionego we wniosku i uznał je za nieprawidłowe.

Uzasadniając swoje stanowisko wskazał, iż zgodnie z art. 1a ust. 1 pkt.2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych budowlą jest "obiekt budowlany w rozumieniu przepisów prawa budowlanego nie będący budynkiem lub obiektem małej architektury, a także urządzenie budowlane w rozumieniu przepisów prawa budowlanego związane z obiektem budowlanym, które zapewnia możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem".

Natomiast zgodnie z art. 3 pkt.3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane budowlą jest "każdy obiekt budowlany nie będący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: lotniska, drogi, linie kolejowe, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową". Zgodnie z art. 3 pkt. 9 tej ustawy pod pojęciem urządzenia budowlanego należy rozumieć "urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki". Zaś zgodnie z art. 3 pkt.1 lit. b tej ustawy ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami. Ustawa o podatkach i opłatach lokalnych - zdaniem organu - odsyła do przepisów prawa budowlanego, zawierając jednak szerszą definicję budowli niż ustawa - Prawo budowlane. Każde więc ustalenie na gruncie przepisów prawa budowlanego, że dany obiekt jest budowlą powoduje, że musi on być uznany za budowlę również na gruncie ustawy o podatkach i opłatach lokalnych i w odpowiedni sposób opodatkowany podatkiem od nieruchomości. By uznać budowlę za przedmiot opodatkowania podatkiem od nieruchomości, musi ona być: obiektem budowlanym, a więc budowlą stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami, bądź urządzeniem budowlanym związanym z obiektem budowlanym, które zapewnia możliwość użytkowania obiektu zgodnie z przeznaczeniem (wyrok WSA w Bydgoszczy z 1 lipca 2008r., I SA/Bd 223/08). Zgodnie z prawem budowlanym budowla musi stanowić całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami. Konieczny jest przy tym związek zarówno funkcjonalny, jak i techniczny. Elementy tego związku muszą występować jednocześnie. Następnie zacytowano wyrok WSA w Warszawie z 2 grudnia 2005 r. (III SA/Wa 2342/2005) zgodnie, z kŧórym "organy podatkowe mają obowiązek każdorazowo ustalić, czy urządzenie (np. okablowanie) stanowi całość techniczno-użytkową z budowlą, w której jest umiejscowione, czy też jest samodzielnym urządzeniem funkcjonującym niezależnie od obiektu budowlanego". Dalej wskazano, iż ustawodawca zaliczył do budowli m.in. fundamenty pod maszyny i urządzenia. Fundamenty stanowią zatem element budowlany. Jeżeli maszyny i urządzenia wykorzystywane przez podatnika usadowione są na fundamentach, a połączenie to nadaje im cechy kompletności i przydatności gospodarczej - możemy mówić o całości użytkowej tych środków trwałych i fundamentów. Jeśli więc urządzenia techniczne mogą spełniać swoje funkcje użytkowe niezależnie od posadowienia ich na fundamentach, w takiej sytuacji nie można stwierdzić, że występuje między nimi związek użytkowy. Dalej podkreślono, iż tego rodzaju związek techniczno - użytkowy występuje w przypadku elektrofiltrów tj. jedynej budowli wymienionej przez podatnika we wniosku. Nie jest bowiem - w opinii organu - istotne czy dana budowla lub jej część może zostać zdemontowana lub zastąpiona nowymi elementami lecz czy pomiędzy jej częściami występuje związek techniczno - użytkowy powodujący, że dane urządzenie zdemontowane traci swoje walory użytkowe. To, że w przypadku lotniska, drogi, linii kolejowej, mostu, wiaduktu, estakady, tunelu czy przepustu może dojść do zdemontowania ich całości lub części, albo też do zastąpienia całości lub części nowymi elementami, nie powoduje że nie mamy do czynienia z budowlami. Ponadto wskazano, iż uznanie elektrofiltrów za budowlane potwierdza orzecznictwo sądowe. Podano też, że wyjaśnienie jak należy podchodzić do opodatkowania podatkiem od nieruchomości obiektów budzących wątpliwości dostarcza bogate orzecznictwo sądów administracyjnych. Obejmuje ono m.in.: linie telekomunikacyjne, wyrobiska górnicze, linie elektroenergetyczne, instalacje odsiarczania spalin i elektrofiltry oraz szereg innych.

Strona 1/9