Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Teresa Randak, Sędzia NSA Eugeniusz Christ (spr.), Sędzia WSA Bożena Suleja, Protokolant Paulina Nowak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 kwietnia 2015 r. sprawy ze skargi B. G. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zwolnienia spod egzekucji wierzytelności z rachunku bankowego uchyla zaskarżone postanowienie.
Postanowieniem z dnia [...] Nr [...], wydanym na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 (Dz.U.2013.267), dalej k.p.a., oraz art. 17 i art. 18 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U.2012.1015) dalej ustawa egzekucyjna, po rozpatrzeniu zażalenia B. G. (dalej strona lub zobowiązany), na postanowienie Prezydenta Miasta Z. (dalej organ egzekucyjny) z dnia [...] nr [...], w sprawie zwolnienia z egzekucji administracyjnej rachunków bankowych zobowiązanego w bankach A S.A. oraz B S.A. (dalej Bank) w części dotyczącej otrzymywanego świadczenia pielęgnacyjnego, świadczenia rodzinnego oraz świadczenia z funduszu alimentacyjnego na czas nieoznaczony, Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. (dalej SKO w Katowicach) - utrzymało w mocy zaskarżone postanowienie.
Uzasadniając rozstrzygnięcie SKO wskazało, że pismem z dnia 31 stycznia 2014 r. zobowiązany zwrócił się do organu egzekucyjnego o usunięcie zajęcia jego konta w banku B S.A. oraz uregulowania kosztów związanych z prowadzeniem konta wraz z naliczonymi odsetkami wyjaśniając, że opłaty były naliczane przez Bank z powodu zajęcia konta, którym zobowiązany nie mógł swobodnie dysponować. W związku z powyższym powstało zadłużenie na skutek nałożonego zajęcia egzekucyjnego. Natomiast w zażaleniu na skarżone postanowienie zobowiązany podniósł, że zajęcie jego konta było niezgodne z ustawą egzekucyjną, gdyż na konto to wpływały zasiłki i alimenty z MOPS w Z., które nie mogły być poddane egzekucji, zaś zajęcie konta spowodowało wygenerowanie dodatkowych kosztów (opłat bankowych) w kwocie ok. [...] zł, obciążających aktualnie zobowiązanego.
Rozpoznając zażalenie Kolegium przytoczyło treść art. 13 § 1 i art. 10 § 4 ustawy egzekucyjnej stwierdzając, że zwolnienia spod egzekucji składników wymienionych w tym ostatnim przepisie jako nie podlegających egzekucji było zasadne "chociażby z tego powodu, że organ egzekucyjny nie jest świadomy, jakie środki wpływają na konto zobowiązanego, bądź też jakie mogą wpłynąć. Z kolei, Bank nie jest organem egzekucyjnym i nie musi wiedzieć jakie świadczenia pieniężne nie podlegają egzekucji administracyjnej." SKO dodało, że "zobowiązany musi liczyć się z tym, że niewykonanie obowiązku podatkowego może spowodować znaczną uciążliwość w postaci zajęcia rachunku bankowego, na który wpływają środki finansowe zobowiązanego", zaś "wszelkie koszty obsługi rachunku bankowego, wysokość prowizji naliczanych przez Bank itp. pozostają poza sferą rozważań w niniejszym postępowaniu". Zdaniem SKO organy egzekucyjne nie mogą w tym przypadku ingerować w wewnętrzną politykę Banku, z kolei "zobowiązany powinien się zastanowić, czy z uwagi na rodzaj naliczonych opłat zasadnym jest utrzymywanie rachunku osobistego w tym Banku".
W skardze na to postanowienie, skierowanej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, zobowiązany zaskarżył je w całości podnosząc, że zajęcie konta w Banku nastąpiło w styczniu 2013 r., a już w lutym 2013 r. został doręczony do Urzędu Miejskiego w Z. wyciąg z tego konta unaoczniający trzymiesięczne wpływy na konto, w formie zasiłków i alimentów z Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej. Postanowienie organu egzekucyjnego z dnia [...] wydane było po roku bezczynności i należy przypuszczać, że do tego czasu zajęcie było niezgodne z prawem, bowiem organ egzekucyjny miał wgląd w konto w formie wyciągu z tego rachunku. Z chwilą zajęcia konta przez decyzję administracyjną, w decyzji tej jest dość jasno określono w jakim zakresie obowiązuje zajęcie i zobowiązano bank do dokonania egzekucji.