Sprawa ze skargi na decyzję SKO w Bielsku-Białej w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2019 r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Eugeniusz Christ (spr.), Sędzia WSA Bożena Pindel, Asesor WSA Katarzyna Stuła-Marcela, Protokolant specjalista Agnieszka Rogowska-Bil, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 września 2022 r. sprawy ze skargi Prokuratora Okręgowego w B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Bielsku-Białej z dnia 3 grudnia 2021 r. nr SKO.III/423/2262/261/2021 w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2019 r. uchyla zaskarżoną decyzję.

Uzasadnienie strona 1/10

Decyzją z dnia 3 grudnia 2021 r. Nr SKO.III/423/2262/261/2021, wydaną przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Bielsku-Białej (dalej Kolegium lub SKO), po rozpatrzeniu odwołania S. S.A. w S. (dalej Spółka lub strona) od decyzji Burmistrza Miasta S. (dalej organ podatkowy) z dnia 4 maja 2021 r. nr [...] w przedmiocie:

1) stwierdzenia nadpłaty w kwocie 182.578 zł,

2) odmowy stwierdzenia nadpłaty za 2019 r. w kwocie 532.126 zł,

3) określenia wysokości zobowiązania podatkowego za 2019 r. w kwocie 1.540.415 zł, działając na podstawie art. 1a ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz. U. 2019.1170 w brzmieniu z 2018 r., dalej ustawa podatkowa) oraz art. 233 § 1 pkt 2a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa uchyliło decyzję organu podatkowego w części obejmującej pkt 2 i 3 i orzekło o stwierdzeniu nadpłaty za 2019 r. w kwocie 532.126 zł oraz określiło wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2018 r. w kwocie 1.490.680 zł.

Uzasadniając rozstrzygnięcie Kolegium wskazało, że wnioskiem z dnia 31 stycznia 2020 r. strona zwróciła się o stwierdzenie nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2019 r. podnosząc, że zmiana brzmienia art. 3 pkt 1 ustawy prawo budowlane (od dnia 28 czerwca 2015 r.) spowodowała, iż obecnie nie podlegają opodatkowaniu urządzenia techniczne (poza wolnostojącymi), zaś przesłanka "całości techniczno-użytkowej" przestała obowiązywać. Spółka zauważyła, że kolej linowa w zakresie w jakim stanowi urządzenie techniczne nie podlega reżimowi ustawy prawo budowlane, co uniemożliwia uznanie jej w tym zakresie za obiekt budowlany ani za urządzenie budowlane, a w konsekwencji za budowlę w świetle ustawy podatkowej. Powołała się w tym zakresie na wyrok NSA z dnia 9 lipca 2019 r. sygn. akt II FSK 2693/17. Dodała, że decyzja - pozwolenie na budowę kolei linowych obejmowało stację dolną, górną i podpory tarasowe, z pominięciem obiektów stanowiących urządzenia techniczne. Spółka wyodrębniła z wartości środków trwałych odpowiadających kolejom linowym - wartość samych urządzeń technicznych, pozostawiając do opodatkowania wartość samych części budowlanych. Co do obiektów linowych położonych w kanalizacji kablowej (rurze osłonowej) Spółka wskazała, że znajduje się w posiadaniu kabli i linii kablowych stanowiących obiekty linowe w rozumieniu art. 3 pkt 3a prawa budowlanego dodając, że w związku z wprowadzeniem do tej ustawy definicji legalnej obiektu linowego (od sierpnia 2010 r.), kable zainstalowane w kanalizacji kablowej (rurze osłonowej) nie stanowią obiektu budowlanego. W konsekwencji Spółka niezasadnie wykazała do opodatkowania jako budowle obiekty znajdujące się wewnątrz kanalizacji budowlanej. Ponadto stwierdziła, że znajduje się w posiadaniu obiektu linowego położonego w kanalizacji kablowej, którego dotychczas nie wykazywała do opodatkowania.

Strona 1/10