Sprawa ze skargi na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w K. w przedmiocie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Madej (spr.), Sędziowie WSA, Wojciech Gapiński, Dorota Kozłowska, , , , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 2 listopada 2017 r. sprawy ze skargi J. S. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/5

1. J. S. wniósł skargę na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w K. z dnia [...] nr [...], którym utrzymane zostało w mocy postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w R. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie uznania za nieuzasadnione zarzutów w sprawie prowadzenia egzekucji administracyjnej na podstawie tytułów wykonawczych z dnia [...] nr [...] i z dnia [...] nr [...], wystawionych przez Wójta Gminy N., dotyczących opłat za udostępnienie informacji publicznej.

2. Do wydania zaskarżonego postanowienia doszło w następującym stanie faktycznym i prawnym.

2.1. Wierzyciel - Wójt Gminy N. wystawił wobec skarżącego dwa tytuły wykonawcze: z dnia [...] nr [...] i z dnia [...] nr [...], dotyczące opłat za udostępnienie informacji publicznej na podstawie wniosków z dnia 7 i 13 października 2015 r. i skierował je do wykonania do Naczelnika Urzędu Skarbowego w R..

Organ egzekucyjny zawiadomieniem z dnia 29 stycznia 2016 r. dokonał zajęcia świadczeń z zaopatrzenia emerytalnego i ubezpieczenia społecznego oraz renty socjalnej w Zakładzie Emerytalno-Rentowym [...], doręczając to zajęcie organowi rentowemu w dniu 8 lutego 2016 r., a zobowiązanemu - w dniu 4 lutego 2016 r. wraz z odpisami tytułów wykonawczych.

Zobowiązany w dniu 8 lutego 2016 r. złożył pismo nazwane "skarga na zajęcie egzekucyjne", w którym - powołując się na art. 33 pkt 1 w zw. z art. 27 § 1 pkt 9 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji - wniósł o umorzenie postępowania egzekucyjnego i uchylenie dokonanego zajęcia świadczenia emerytalnego oraz o wstrzymanie postępowania egzekucyjnego do czasu rozpatrzenia zarzutu. W uzasadnieniu podniósł, że nie otrzymał kserokopii dokumentów w takiej ilości za jaką go obciążono oraz, że brak jest zestawienia ilości doręczonych mu kserokopii, a ponadto, że nie ciążył na nim obowiązek zapłaty za te kserokopie dokumentów jako służące wykonywaniu czynności radnego i stanowiące informację publiczną. Zarzucił także brak uprzedniego doręczenia upomnienia o którym mowa w art. 15 § 1 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz błędy w tytule wykonawczym (brak wskazania treści obowiązku podlegającego egzekucji, brak wskazania z jakiego tytułu jest obowiązek zapłaty oraz brak wskazania co jest źródłem tego obowiązku).

2.2. Powyższe pismo zostało przez organ egzekucyjny uznane ostatecznie (po kilkakrotnym uchyleniu jego wcześniejszych postanowień przez SKO) i rozpoznane jako zarzuty na prowadzenie postępowania egzekucyjnego, o których mowa w art. 33 § 1 pkt 1, 2, 7 i 10 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 599 ze zm., dalej: u.p.e.a.)

Przed ich rozpoznaniem organ egzekucyjny zwrócił się do wierzyciela o zajęcie stanowiska w odniesieniu do tych zarzutów. Postępowanie w tym zakresie zakończyło się ostatecznym postanowieniem Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] nr [...], którym organ ten uznał wszystkie zarzuty za nieuzasadnione.

Strona 1/5