Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Teresa Randak, Sędziowie WSA Paweł Kornacki (spr.), Dorota Kozłowska, , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 8 listopada 2016 r. sprawy ze skargi D. D. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji w sprawie odpowiedzialności osoby trzeciej za zobowiązania w podatku od czynności cywilnoprawnych 1) uchyla zaskarżone postanowienie, 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w K. na rzecz strony skarżącej kwotę 357 (trzysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
1. Pełnomocnik D.D. wniósł skargę na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...], utrzymujące w mocy postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w T. z dnia [...] w przedmiocie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności.
2. Zaskarżone postanowienie zostało wydane na gruncie następującego stanu sprawy.
Naczelnik Urzędu Skarbowego w T. postanowieniem z dnia [...], nr [...] nadał rygor natychmiastowej wykonalności wydanej przez siebie decyzji z dnia [...], nr [...], orzekającej o solidarnej odpowiedzialności skarżącego ze spółką A Sp. z o.o., za zaległości podatkowe spółki w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych, należne odsetki oraz koszty postępowania egzekucyjnego.
Jak wynika z załączonego do skargi odpisu decyzji, Dyrektor Izby Skarbowej w K. decyzją z dnia [...], nr [...], uchylił decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w T. z dnia [...], którą orzekł o solidarnej odpowiedzialności skarżącego ze spółką A Sp. z o.o. i tę sprawę przekazał do ponownego rozpoznania organowi I instancji.
Następnie pomimo tego, że decyzja opatrzona rygorem natychmiastowej wykonalności została uchylona, po rozpatrzeniu zażalenia na postanowienie o nadaniu rygoru natychmiastowej wykonalności, Dyrektor Izby Skarbowej w K. postanowieniem z dnia [...], nr [...] utrzymał w mocy postanowienie o nadaniu tego rygoru.
3.1. W skardze pełnomocnik skarżącego wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia oraz zasądzenie kosztów postępowania. Zarzucił naruszenie:
- art. 239b § 1 i § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm. - dalej: o.p.) poprzez utrzymanie w mocy postanowienia o nadaniu rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji, której nie ma w obrocie prawnym, bowiem została wcześniej uchylona przez organ odwoławczy i przekazana do ponownego rozpatrzenia;
- art. 120 oraz art. 121 § 1 o.p. poprzez naruszenie zasady działania organów podatkowych na podstawie przepisów prawa oraz naruszenie zasady prowadzenia postępowania w sposób budzący zaufanie do organów podatkowych.
W uzasadnieniu skargi podkreślono, że w dniu [...] organ odwoławczy uchylił decyzję organu I instancji z dnia [...] - która została opatrzona rygorem natychmiastowej wykonalności, a zaskarżone postanowienie wydano [...]. Skoro zatem rygor natychmiastowej wykonalności nadano decyzji nieostatecznej, ale istniejącej w obrocie prawnym, to niedopuszczalne było utrzymanie w mocy tego samego rygoru w stosunku do decyzji już uchylonej.