Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Eugeniusz Christ, Sędziowie WSA Dorota Kozłowska, Bożena Suleja-Klimczyk (spr.), , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 10 listopada 2016 r. sprawy ze skargi J. Z., T. Z. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych oddala skargę.
Postanowieniem z dnia [...] Nr [...] Dyrektor Izby Skarbowej w K., działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 oraz art. 239b i art. 219 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm. - dalej O.p.) - po rozpatrzeniu zażalenia na postanowienie Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w K. z dnia [...] Nr [...] o nadaniu rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w K. z dnia [...] Nr [...], określającej T.Z. i J.Z. wysokość zobowiązania w podatku od czynności cywilnoprawnych w kwocie [...] zł od umowy sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działki gruntu oraz prawa własności budynku stanowiącego odrębny od gruntu przedmiot prawa własności zawartej dnia [...] pomiędzy M.A. jako sprzedającym a T. i J.Z. jako kupującymi (Rep A. nr [...]) - utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie.
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ odwoławczy wskazał, iż ww. decyzją z dnia [...] organ I instancji określił T. i J. małżonkom Z. wysokość zobowiązania w podatku od czynności cywilnoprawnych w kwocie [...] zł od umowy sprzedaży zawartej w dniu [...]. Od powyższej decyzji podatnicy odwołali się pismem z dnia [...].
Z kolei w dniu [...] organ I instancji wydał - powołując się na art. 239b § 3 w związku z art. 239b § 1 pkt 1 i pkt 4 oraz § 2 O.p. - postanowienie nadające rygor natychmiastowej wykonalności wskazanej decyzji wymiarowej.
W uzasadnieniu postanowienia podano, iż z informacji będących w posiadaniu organu podatkowego wynika, że w przedmiotowej sprawie zachodzą przesłanki wymienione w punktach 1 oraz 4 przepisu art. 239b § 1 oraz art. 239b § 2 O.p. Ustalono bowiem, że wobec strony toczy się postępowanie egzekucyjne w zakresie innych należności pieniężnych, a poza tym okres do upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego jest krótszy niż 3 miesiące. Na wysoki poziom ryzyka niewyegzekwowania przedmiotowego zobowiązania wskazywały zdaniem organu I instancji zaległości podatkowe małżonków Z. w Urzędzie Skarbowym w G. oraz fakt, iż toczące się przeciw nim postępowania egzekucyjne okazały się bezskuteczne. Ponadto wskazano na zapisy elektronicznej Centralnej Bazy Danych Ksiąg Wieczystych, z których wynikało, iż posiadane przez podatników nieruchomości obciążone są wpisami hipotek przymusowych ustanowionymi w toku postępowania zabezpieczającego przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w G. Zdaniem organu pierwszoinstancyjnego, fakty te pozwalały przyjąć, że występuje uzasadniona obawa niewykonania zobowiązania wynikającego z decyzji z dnia [...].
Nie zgadzając się z powyższym rozstrzygnięciem podatnicy w zażaleniu zarzucili naruszenie art. 239b § 1 pkt 1, 2 i 4 w związku z § 2 O.p.. W uzasadnieniu podnieśli, iż organ podatkowy nie uprawdopodobnił, że zobowiązanie wynikające z decyzji nie zostanie uregulowane, a w szczególności nie uprawdopodobnił, że podatnicy nie posiadają majątku o wartości odpowiadającej wysokości zaległości podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę, na którym można ustanowić hipotekę przymusową lub zastaw skarbowy, które korzystałyby z pierwszeństwa zaspokojenia. Organ nie uprawdopodobnił zatem, że z powodu toczącej się egzekucji w innej sprawie i zbliżającego się terminu przedawnienia zobowiązania podatnicy nie będą w stanie uiścić zobowiązania podatkowego.