Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Eugeniusz Christ (spr.), Sędziowie Paweł Kornacki, Teresa Randak, Protokolant Ewelina Cyroń, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 listopada 2015 r. sprawy ze skargi K. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w C. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie ulg płatniczych - umorzenie zaległości podatkowej z odsetkami za zwłokę oddala skargę.
Decyzją z dnia [...] Nr [...] wydaną po rozpatrzeniu odwołania pana K. P. (P.), dalej strona lub podatnik, od decyzji Prezydenta Miasta C. z dnia [...] Nr [...], w przedmiocie odmowy umorzenia zaległego podatku od środków transportowych za lata 1999-2006, 2009 - październik 2014 r. w wysokości 19.487 zł oraz odmowy umorzenia odsetek za zwłokę za ten okres w wysokości 20.606 zł, Samorządowe Kolegium Odwoławcze w C., działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 w związku z art. 67a § 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. 2012. 749 ze zm.), utrzymało w mocy decyzję organu pierwszej instancji.
Uzasadniając rozstrzygnięcie organ odwoławczy wskazał, że w motywach decyzji pierwszoinstancyjnej podano, że organ ten nie dopatrzył się wystąpienia żadnej z przesłanek umożliwiających zastosowanie ulgi podatkowej tj. "ważnego interesu podatnika" i "interesu publicznego". W odwołaniu od tej decyzji podatnik zarzucił naruszenie norm postępowania podatkowego, w tym art. 67a § 1 pkt 3, art. 187 § 1, art. 191 oraz art. 210 § 1 O.p. oraz brak rozpoznania istoty sprawy wynikający z lakoniczności sformułowania uzasadnienia zaskarżonej decyzji.
Następnie organ odwoławczy stwierdził, że podstawę prawną decyzji organu podatkowego stanowił przepis art. 67a § 1 pkt 3 O.p. Podkreślił, że w sprawie tej postępowanie prowadzi się dwuetapowo: pierwszy z nich obejmuje przeprowadzenie postępowania dowodowego celem ustalenia, czy w danej, indywidualnej sprawie istnieją przesłanki opisane w tym przepisie, a drugi, gdy organ stwierdzi istnienie którejkolwiek z tych przesłanek i polegający na podjęciu decyzji w ramach uznania administracyjnego, co do ewentualnego umorzenia zaległości. Organ odwoławczy korzystając z orzecznictwa sądowoadministracyjnego dokonał interpretacji pojęć "ważny interes podatnika" i "interes publiczny" stwierdzając, że dokonując oceny pierwszej z tych przesłanek organ uwzględnić powinien okoliczności uzasadniające ten ważny interes czy też interes publiczny. Organ odwoławczy zauważył, że na podstawie protokołu o sytuacji materialnej podatnika ustalono, że podatnik ma 53 lata, nie jest zarejestrowany w PUP jako osoba bezrobotna, uzyskuje dochód
(ok. 700 zł miesięcznie) z prac sezonowych, na które wyjeżdża za granicę, jego żona otrzymuje wynagrodzenie za pracę w wysokości ok. 1.300 zł i jest właścicielką nieruchomości zabudowanej (dom o pow. 89 m2 i działkę o pow. 2.01 ha), koszty utrzymania gospodarstwa domowego to 600 zł miesięcznie, żona podatnika posiada kredyt w wysokości 11.000 zł, na którego miesięczną spłatę przeznacza ok. 250 zł, choruje na choroby [...], co generuje koszty leczenia w wysokości ok. 100 zł miesięcznie, samochód, którego jest współwłaścicielką (marki BWM rocznik 2000) pozostaje na utrzymaniu drugiego ze współwłaścicieli pojazdu.
Organ odwoławczy uznał, że dokonana przez organ podatkowy ocena, iż w sytuacji materialnej podatnika nie można dopatrywać się ważnego interesu podatnika, nie budzi wątpliwości. Również przyjęte stanowisko, że brak interesu publicznego w umorzeniu zaległości podatkowej, nie budziło wątpliwości. Dlatego wobec nie występowania żadnej z przesłanek zastosowania pomocy, według organu odwoławczego, organ podatkowy miał obowiązek wydać decyzję o odmowie zastosowania ulgi.