Sąd nie oceniał faktu prowadzenia egzekucji na podstawie kolejnego tytułu wykonawczego wystawionego w miejsce tytułu, którego dotyczyło umorzone, na żądanie wierzyciela, postępowanie egzekucyjne w sytuacji, gdy nastąpiło to przed dniem wydania przedmiotowego postanowienia, albowiem kwestia ta nie mogła stanowić i nie stanowiła przedmiotu rozstrzygnięcia organu egzekucyjnego. Ponadto Sąd nie odniósł się do okoliczności przedawnienia przedmiotowego obowiązku, gdyż kwestia ta podlegała badaniu sądu administracyjnego rozpoznającego sprawę ze skargi skarżącego na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...], którym organ ten utrzymał w mocy postanowienie organu egzekucyjnego oddalającego wniosek zobowiązanego o umorzenie postępowania egzekucyjnego (sygn. akt I SA/Gl 754/04). Wyrokiem z dnia 17 marca 2005 r. Sąd oddalił skargę stwierdzając, że obowiązek wynikający z zobowiązania podatkowego skarżącego za rok 1995 podlega egzekucji, gdyż nie doszło do przedawnienia tego zobowiązania. Sąd stwierdził również, że postępowanie egzekucyjne prowadzone na podstawie przedmiotowego tytułu egzekucyjnego (Nr [...]) nie zostało zakończone, gdyż nie wydano postanowienia o umorzeniu postępowania zaś samo wycofanie z obrotu tego tytułu nie oznaczało jeszcze zakończenia postępowania egzekucyjnego.
Wyrok ten stał się prawomocny co oznacza, że wiązał nie tylko strony i sąd który go wydał, lecz również inne sądy i inne organy państwowe (art. 170 ustawy p.p.s.a.).
Związany tym wyrokiem organ egzekucyjny nie mógł uznać, że wycofanie przedmiotowego tytułu z obrotu kończyło wszczęte nim postępowanie egzekucyjne, oraz że do jego zakończenia konieczne jest wydanie - w trybie art. 59 ustawy egzekucyjnej - postanowienia o umorzeniu postępowania egzekucyjnego. Wydając przedmiotowe postanowienie organ egzekucyjny postąpił zgodnie z prawomocnym wyrokiem sądu administracyjnego.
Oceniając żądanie skarżącego w zakresie daty wydania postanowienia o umorzeniu postępowania egzekucyjnego oraz wygaśnięcia zobowiązania podatkowego Sąd nie znalazł podstaw do ich uwzględnienia.
O dniu wydania orzeczenia nie decyduje data, w której wystąpiły okoliczności uzasadniające jego wydanie lecz data, w której dane orzeczenie zostało sporządzone. Wynika to wprost z treści art. 107 § 1 i art. 124 § 1 k.p.a. w związku z art. 18 ustawy egzekucyjnej.
Prowadząc postępowanie egzekucyjne organ egzekucyjny orzeka w kwestiach wymienionych w ustawie egzekucyjnej. Ustawa ta nie przewiduje by organ egzekucyjny w odrębnym orzeczeniu stwierdzał wygaśnięcie zobowiązania podatkowego. W określonych prawem sytuacjach okoliczność ta jest przedmiotem badania i może stanowić podstawę rozstrzygnięcia organu egzekucyjnego. Rozstrzygnięcie to dotyczy jednak wyłącznie dopuszczalności wszczęcia lub prowadzenia egzekucji zaś jego uzasadnioną przyczyną może być stwierdzenie wygaśnięcia egzekwowanego obowiązku, w tym zobowiązania podatkowego. Organ egzekucyjny nie orzeka o wygaśnięciu obowiązku ciążącego na zobowiązanym lecz o konsekwencjach prawnych takiego stanu m.in. w zakresie prowadzenia postępowania egzekucyjnego.
Sąd - za organem odwoławczym - zauważa lakoniczność wydanego przez organ egzekucyjny postanowienia, jednakże zgadza się z twierdzeniem organu drugiej instancji, że uchybienie to nie mogło mieć wpływu na wynik sprawy. Postanowienie organu egzekucyjnego zawierało bowiem wszelkie niezbędne elementy, a z jego treści zobowiązany mógł dowiedzieć się o przyczynie wydania orzeczenia. Brak ten został naprawiony w zaskarżonym do Sądu postanowieniu, którego treść w pełni odpowiadała wymogom przypisanym orzeczeniom wydanym w postępowaniu egzekucyjnym.
Z tych przyczyn Sąd na mocy art. 151 ustawy p.p.s.a. skargę oddalił jako nieuzasadnioną.