Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Przemysław Dumana, Sędziowie WSA Paweł Kornacki, Bożena Suleja (spr.), Protokolant Paulina Nowak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 1 października 2014 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego w Cieszynie na uchwałę Rady Gminy Dębowiec z dnia 29 listopada 2013 r. nr 285/XXXII/2013 w przedmiocie podatku leśnego stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w sprawie określenia wzoru formularza "Informacja w sprawie podatku leśnego".
Skargą z dnia 22 kwietnia 2014 r. Prokurator Rejonowy w Cieszynie zaskarżył uchwałę Rady Gminy Dębowiec z dnia 29 listopada 2013 r. nr 285/XXXII/2013 (Dz.U. Woj. Śląskiego z 2013 roku, poz. 7586) w sprawie określenia wzoru formularza "Informacja w sprawie podatku leśnego".
Zaskarżonej uchwale Prokurator zarzucił rażące naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. :
- art. 18 ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym oraz art. 6 ust. 9 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o podatku leśnym - poprzez określenie wzoru formularza "Informacja w sprawie podatku rolnego" (powinno być "leśnego" - uwaga Sądu) składanego przez osoby prawne, jednostki organizacyjne oraz spółki nie mające osobowości prawnej, jednostki organizacyjne Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa, a także jednostki organizacyjne Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe, podczas gdy z przepisów ustawy wynika, że informację w sprawie podatku rolnego winny składać osoby fizyczne, natomiast podmioty wskazane w zaskarżonej uchwale winny składać deklarację na podatek leśny,
- art. 6 ust. 9 ustawy o podatku leśnym - poprzez nałożenie na podatników podatku rolnego (powinno być "leśnego" - uwaga Sądu) obowiązku składania oświadczenia zawierającego pouczenie o odpowiedzialności karnej z art. 233 Kodeksu karnego bez stosownego umocowania prawnego i podstawy prawnej.
Prokurator wniósł o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały w całości.
W uzasadnieniu skargi podniósł, że jako podstawę prawną podjętej uchwały wskazano art. 18 ust. 2 pkt 8 i art. 40 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 594 ze zm.), a także art. 6 ust. 9 ustawy o podatku leśnym (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 465).
W § 1 uchwały określono wzór formularza "Informacja w sprawie podatku leśnego" wskazując, że będzie on składany przez osoby prawne, jednostki organizacyjne oraz spółki nie mające osobowości prawnej, jednostki organizacyjne Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa, a także jednostki organizacyjne Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe. Załącznikiem do ww. uchwały jest wzór formularza "Informacja w sprawie podatku leśnego". Przy czym z treści tego załącznika wynika, że jest on przeznaczony dla osób fizycznych będących właścicielami gruntów, posiadaczami samoistnymi gruntów, użytkownikami wieczystymi gruntów, posiadaczami gruntów na podstawie umowy zawartej stosownie do przepisów o ubezpieczeniu społecznym rolników oraz posiadaczami gruntów stanowiących własność Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego.
W świetle powyższego Prokurator stwierdził, że zaistniała całkowita sprzeczność pomiędzy treścią uchwały w zakresie podmiotów, do których znajdować winna ona zastosowanie, z załącznikiem do treści tejże uchwały.
Ponadto skarżący podniósł, że zawarcie w informacji w sprawie podatku leśnego oświadczenia zawierającego pouczenie o treści art. 233 Kodeksu karnego nie znajduje podstawy w przepisach obowiązującego prawa, a zwłaszcza w przepisach wskazanych jako podstawa prawna podjęcia kwestionowanej uchwały. Z treści art. 18 ust. 2 pkt 8 ustawy o samorządzie gminnym wynika uprawnienie Rady Gminy do podejmowania uchwał w sprawach podatków i opłat w granicach określonych w odrębnych ustawach. Z kolei upoważnienie do podjęcia uchwały, której przedmiotem ma być określenie wzorów formularzy "informacji w sprawie podatku leśnego" wynika z art. 6 ust. 9 ustawy o podatku leśnym w powiązaniu z art. 6 ust. 2 tej ustawy. Treść powołanych wyżej przepisów, a także art. 18 ust. 2 pkt 8 oraz art. 40 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, wskazanych jako podstawa prawna wydania zaskarżonej uchwały nie zawierają uprawnienia do zawarcia w stosownym formularzu pouczenia o treści art. 233 Kodeksu karnego. Także żadne inne przepisy, nie wymienione jako podstawa prawna podjęcia uchwały nie stanowią podstawy prawnej do zawarcia w treści "informacji w sprawie podatku leśnego" pouczenia o odpowiedzialności wynikającej z art. 233 K.k. Skoro zatem Rada Gminy Dębowiec nie miała stosownego umocowania prawnego, uchwała w zakresie podlegającym zaskarżeniu została wydana bez podstawy prawnej i jest sprzeczna z prawem.