Sprawa ze skargi na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w przedmiocie ulg w spłacaniu należności pieniężnych, do których nie stosuje się przepisów Ordynacji podatkowej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wojciech Organiściak, Sędziowie WSA Beata Kozicka (spr.), Anna Tyszkiewicz-Ziętek, Protokolant Paulina Nowak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 października 2013 r. sprawy ze skargi J. G. na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie ulg w spłacaniu należności pieniężnych, do których nie stosuje się przepisów Ordynacji podatkowej oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/12

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] nr [...] ([...]) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C., działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz.U. z 2013 r., poz.267., dalej: "k.p.a.") ponownie rozpoznając sprawę - w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 2 października 2012 r., sygn. akt I SA/Gl 279/12 sprawy ze skargi J. G. na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] nr [...] ([...]) w przedmiocie ulg w spłacaniu należności pieniężnych, do których nie stosuje się przepisów Ordynacji podatkowej uchylającym powyższą decyzję - utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...], nr [...] ([...] wydaną na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 3 oraz art. 28 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn. z 2009 r. Dz.U. nr 205, poz. 1585, z późn. zm., dalej: "ustawa systemowa", "u.o.s.u.s.") - odmawiającą umorzenia należności z tytułu odsetek za zwłokę w łącznej wysokości 127.206 zł, naliczonych na dzień 28 kwietnia 2011 r. do należności z tytułu opłaconych w terminie składek, w tym - na :

1) ubezpieczenia społeczne: odsetki w wysokości 101.596 zł naliczone do składek w łącznej wysokości 83.928,53 zł za okres 02/1999; 12/1999-01/2000; 04/2001-07/2003;

2) ubezpieczenie zdrowotne: odsetki w wysokości 18.801 zł naliczone do składek w łącznej wysokości 15.560,48 zł za okres 02/1999; 12/1999-01/2000; 04/2001-07/2003;

3) Fundusz Pracy: odsetki w wysokości 6.809 zł naliczone do składek w łącznej wysokości 5.645,46 zł za okres 02/1999; 12/1999-01/2000; 04/2001-07/2003.

Powyższe rozstrzygnięcia zapadły w następującym stanie prawnym i faktycznym: w dniu 28 kwietnia 2011 r. do Zakładu wpłynął wniosek zobowiązanego z prośbą o umorzenie odsetek za zwłokę i rozłożenie należności głównej z tytułu zaległych składek na ubezpieczenie społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych na możliwie długi okres spłaty, uwzględniający możliwości finansowe. Uzasadniając swoją prośbę zobowiązany wskazał, że prowadzona przez niego w latach 2001-2003 działalność gospodarcza doznała załamania ze względu na trudną sytuację rynkową. J. G. wskazał, że firma przynosiła tylko straty i dlatego w 2004 r. zlikwidował ją. Aktualnie, jak wskazał, utrzymuje się z prac dorywczych i korzysta ze wsparcia rodziny. Podkreślił, że nie ma żadnego majątku, a także, że wielokrotnie zwracał się do ZUS o umorzenie zaległości. Podał, że egzekucja z wniosku ZUS prowadzona na podstawie tytułu wykonawczego z dnia [...] okazała się całkowicie bezskuteczna i komornik umorzył ją w 2008 r., bowiem w toku postępowania egzekucyjnego stało się oczywiste, że z egzekucji nie uzyska się sumy wyższej od kosztów egzekucyjnych.

Ustosunkowując się do wniosku strony Zakład Ubezpieczeń Społecznych decyzją z dnia [...] odmówił umorzenia odsetek za zwłokę naliczonych do należności z tytułu nieopłaconych w terminie. Rozstrzygniecie podjęto w oparciu o art. 83 ust. 1 pkt 3 i art. 28 oraz 32 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. Następnie - wskutek złożonego wniosku o ponowne rozpoznanie sprawy - decyzja ta została utrzymana w mocy decyzją Zakładu z dnia [...]. Na tę decyzję zobowiązany złożył skargę do WSA w Gliwicach, który wyrokiem z dnia 2 października 2012 r., sygn. akt I SA/Gl 279/12 uchylił zaskarżoną decyzję. W motywach rozstrzygnięcia wskazano, m.in., że "materiał dowodowy zgromadzony w sprawie był niepełny, a organ nie podjął niezbędnych czynności celem zebrania oraz rozpatrzenia w sposób wyczerpujący materiału dowodowego. Część twierdzeń organu ma charakter arbitralny, nie wynika ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego albo stanowi wynik nieprawidłowej oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego. W konsekwencji skarżone rozstrzygnięcie wykracza poza granice dopuszczonej prawem uznaniowości". Jednocześnie podkreślił, że "w przypadku dozwolonego prawem umorzenia pomimo braku całkowitej nieściągalności składek, ustawodawca - inaczej niż w przypadku przesłanki całkowitej nieściągalności - kształtuje ciężar dowodu, podkreślając obowiązek aktywności dowodowej zobowiązanego".

Strona 1/12