Przedstawioną tezę należy wesprzeć, opierając się na dodatkowej argumentacji. Warto zauważyć, że o ile w niektórych sytuacjach wykreślenie danej osoby z rejestru podatników podatku od towarów i usług jest odwracalne (por. art. 96 ust. 9c u.p.t.u.), o tyle w przypadku, gdy zaistniała przesłanka wykreślenia wskazana w art. 96 ust. 9a pkt 3 u.p.t.u., ma ono charakter definitywny. Tym samym, jeżeli podatnik składał przez sześć kolejnych miesięcy lub dwa kolejne kwartały deklaracje, o których mowa w art. 99 ust. 1, 2 lub 3 u.p.t.u., w których nie wykazał sprzedaży lub nabycia towarów lub usług z kwotami podatku do odliczenia, organ podatkowy nie tylko musi dokonać wykreślenia, ale i - po jego przeprowadzeniu - nie jest możliwe przewrócenie zarejestrowania podatnika.
Swoistym zabezpieczeniem interesów tego podmiotu jest natomiast to, że w myśl art. 96 ust. 9e u.p.t.u., definitywne wykreślenie z rejestru przewidziane w art. 96 ust. 9a pkt 3 u.p.t.u. nie ma zastosowania w przypadku, gdy niewykazanie sprzedaży lub nabycia towarów lub usług z kwotami podatku do odliczenia wynikało, zgodnie z wyjaśnieniami podatnika, ze specyfiki prowadzonej działalności gospodarczej. W konsekwencji, w świetle art. 96 ust. 9e u.p.t.u. konieczne jest umożliwienie podmiotowi obowiązanemu z tytułu podatku złożenia wyjaśnień. Dopiero dokonanie tej czynności i ustalenie w oparciu o nią, że "puste", czy "zerowe" deklaracje podatkowe składane przez sześć kolejnych miesięcy lub za dwa kolejne kwartały były efektem jakiejś szczególnej cechy, czy osobliwości działalności gospodarczej realizowanej przez podatnika uniemożliwia wykreślenie tego podmiotu z rejestru. Natomiast niezłożenie wyjaśnień lub niewyjawienie w nich specyfiki działalności gospodarczej podatnika, która w ocenie organu podatkowego uzasadnia składanie "pustych" deklaracji podatkowych we wskazanej wcześniej przestrzeni czasu otwiera drogę do usunięcia danej osoby z ewidencji podatników podatku od towarów i usług.
Zdaniem Sądu, czyniąc to, organ podatkowy demokratycznego państwa prawnego, honorujący prawa podatnika powinien wyjawić, z jakich przyczyn wyjaśnienie tego podmiotu nie było dla niego przekonujące i - w konsekwencji - nie ochroniło podmiotu obowiązanego z tytułu podatku przed wykreśleniem go z rejestru podatników podatku od towarów i usług. W dodatku, dopiero takie uzasadnienie przez organ podatkowy swoich racji umożliwia realną kontrolę sądowoadministracyjną czynności usunięcia danej osoby z ewidencji podatników.
Oceniając stan faktyczny zaistniały w sprawie i odnosząc do niego wszystkie te spostrzeżenia, nietrudno nie zauważyć, że Naczelnik Urzędu Skarbowego nie umożliwił Spółce złożenia wyjaśnień, co mogłyby ją uchronić przed wykreśleniem z rejestru podatników podatku od towarów i usług. Stało się tak pomimo, że adres pocztowy Podatnika był znany, czego najlepszym dowodem jest to, że w to właśnie miejsce skierowano zawiadomienie o wykreśleniu Spółki z rejestru podatników podatku od towarów i usług. Skoro więc drogą pocztową można było się skontaktować ze Skarżącym, informując go o usunięciu z ewidencji podatników, nie było przeszkód w tym, aby w ten sam sposób wezwać go do złożenia wyjaśnień w trybie art. 96 ust. 9e u.p.t.u. Naczelnik Urzędu Skarbowego nie uczynił jednak tego, koncentrując się na bezowocnym (jak się okazało) poszukiwaniu kontaktu telefonicznego lub mailowego ze Spółką. W konsekwencji, w przekonaniu Sądu doszło do naruszenia praw Skarżącego, będących skutkiem niegdysiejszego zarejestrowania go jako podatnika podatku od towarów i usług. Bezskuteczność poszukiwania kontaktu mailowego lub telefonicznego z Podatnikiem, wobec efektywności skomunikowania się z nim za pomocą poczty świadczy bowiem o uniemożliwieniu złożenia wspomnianej osobie wyjaśnień i - co za tym idzie - o przedwczesnym usunięciu jej z rejestru podatników podatku od towarów i usług. Ponownie rozstrzygając w sprawie, Organ podatkowy powinien wziąć pod uwagę wszystkie przedstawione wcześniej okoliczności.
W tym stanie rzeczy, Sąd stwierdził bezskuteczność czynności Naczelnika Urzędu Skarbowego, polegającej na wykreśleniu Skarżącego z rejestru podatników podatku od towarów i usług z dniem [...]. Stało się tak na podstawie art. 146 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1302, zwanej dalej P.p.s.a.) oraz stosowanego odpowiednio art. 145 § 1 pkt 1 lit. a) i c) tej ustawy w związku z art. 134 P.p.s.a. O zwrocie kosztów postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 200 oraz art. 205 § 2 i § 4 P.p.s.a. Złożył się na nie uiszczony wpis, w kwocie 200 zł., koszty zastępstwa procesowego w wysokości 480 zł. oraz opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł. O wysokości kosztów zastępstwa procesowego orzeczono na podstawie § 2 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 16 sierpnia 2018 r. w sprawie wynagrodzenia za czynności doradcy podatkowego w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2018 r., poz. 1687).