Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Eugeniusz Christ, Sędziowie WSA Bożena Miliczek-Ciszewska (spr.), Bożena Pindel, Protokolant Paulina Nowak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 listopada 2015 r. sprawy ze skargi K. K., W. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w C. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie ulg w spłacaniu należności pieniężnych, do których nie stosuje się przepisów Ordynacji podatkowej 1. oddala skargę K. K.; 2. uchyla zaskarżoną przez W. K. ( K.) decyzję organu odwoławczego z dnia [...] oraz poprzedzającą ją decyzję Ośrodka Pomocy Osobom z Problemami Alkoholowymi w C. nr [...] z dnia [...].
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w C., zwane dalej "Kolegium" lub "organem odwoławczym", decyzją nr [...] z dnia [...] r. utrzymało w mocy decyzję Dyrektora Ośrodka Pomocy Osobom z Problemami Alkoholowymi w C. (dalej: organ pierwszej instancji) nr [...] z dnia [...] r. odmawiającą W. K. (dalej: strona, zobowiązany lub skarżący) umorzenia należności za pobyt w Ośrodku Pomocy Osobom z Problemami Alkoholowymi w C. (dalej: OPOPA lub Ośrodek) w kwocie 530,40 zł. Decyzja Kolegium została wydana na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tj.: Dz. U. 2013 r., poz. 267; dalej: k.p.a.) w związku z art. 60 pkt 7, art. 61 ust. 1 pkt 2 i ust. 2, art. 64 ust. 1 i art. 67 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (tj.: Dz. U. z 2013 r., poz. 885 ze zm., dalej: u.f.p.) oraz art. 67a § 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tj.: Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm., dalej: O.p.).
Zaskarżona decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym i prawnym.
Strona pismem z dnia 24 stycznia 2015 r. zwróciła się do Prezydenta Miasta C. z wnioskiem o umorzenie opłaty za pobyt w OPOPA, uzasadniając prośbę trudną sytuacją, materialną, osobistą i zdrowotną. Pismo zostało przekazane do Ośrodka.
Organ pierwszej instancji przeprowadził postępowanie dowodowe i decyzją z dnia [...] r. odmówił stronie umorzenia należności za pobyt w OPOPA w kwocie 530,40 zł na podstawie: 1) rachunku [...] z dnia [...] r. w wysokości 250,00 zł wraz z kosztami upomnienia w wysokości 8,80 zł, 2) rachunku [...] z dnia [...] r. w wysokości 260,00 zł wraz z kosztami upomnienia w wysokości 11,60 zł. W uzasadnieniu opisał przebieg postępowania oraz poczynione ustalenia dowodowe i wskazał, że materialnoprawną podstawę orzekania stanowi art. 67a O.p. Odnosząc się do poglądów prezentowanych w judykaturze stwierdził, że w sprawie nie występuje ani przesłanka ważnego interesu podatnika, ani przesłanka ważnego interesu publicznego. Wskazując na uznaniowy charakter decyzji wywiódł, że całokształt ustalonych w sprawie okoliczności nie pozwala na uwzględnienie wniosku strony o umorzenie opłat za pobyt strony w Ośrodku.
W odwołaniu zobowiązany stwierdził, że nie zgadza się z decyzją organu pierwszej instancji. Powołał się na trudną sytuację materialną i zdrowotną oraz na bezprawne - jego zdaniem - zatrzymanie w Ośrodku.
Kolegium decyzją z dnia [...] r. utrzymało w mocy decyzję z dnia [...] r.
W uzasadnieniu przybliżyło regulację prawną znajdującą w sprawie zastosowanie, cytując art. 55, art. 64 ust. 1, art. 56 ust. 1, art. 67 u.f.p. Wyjaśniło, że zawarte w art. 56 u.f.p. wyliczenie stanowi zamknięty katalog sytuacji, w których można uznać, że należności mają charakter nieściągalnych. Zaistnienie którejkolwiek z tych przesłanek daje potencjalną możliwość umorzenia powstałego zadłużenia, przy czym nawet wówczas oznacza to dla organu podejmującego rozstrzygnięcie jedynie możliwość umorzenia należności, a nie prawny obowiązek ich umorzenia. Przepis jest bowiem oparty na konstrukcji tzw. "uznania administracyjnego". Organ odwoławczy wywiódł, że rozstrzygnięcie w przedmiocie umorzenia należności uzależnione jest od wniosku dłużnika, który powinien być szczegółowo umotywowany. Dłużnik powinien we wniosku wykazać swój ważny interes, szczególnie fakt, że z uwagi na swoją sytuację rodzinną, majątkową i wysokość dochodów nie jest w stanie uiścić należności, a jej ściągnięcie w drodze egzekucji spowodowałoby dla niego i jego rodziny nadmierne obciążenie majątkowe lub inne ciężkie skutki.