Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Tyszkiewicz-Ziętek, Sędzia NSA Przemysław Dumana, Sędzia WSA Bożena Miliczek-Ciszewska (spr.), Protokolant Karolina Czaplicka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 grudnia 2012 r. sprawy ze skargi D.O. i R.O. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych 1) uchyla zaskarżone postanowienie, 2) orzeka, że uchylone postanowienie nie podlega wykonaniu w całości do czasu uprawomocnienia się wyroku, 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w K. na rzecz strony skarżącej kwotę 357 (trzysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
D. O. i R. O., zamieszkali w D. przy ul. [...], zwani dalej "stronami", reprezentowani przez pełnomocnika będącego doradcą podatkowym, wnieśli skargę na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w K., znak: [...]z dnia [...]r. utrzymujące w mocy postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w D. znak: [...]z dnia [...]r. w sprawie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji nieostatecznej Naczelnika Urzędu Skarbowego w D. znak: [...]z dnia [...]r. określającej wysokość należnego zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2005 r. w kwocie [...]zł
Do wydania zaskarżonego postanowienia doszło w następującym stanie faktycznym.
Decyzją z dnia [...]r. znak: [...]Naczelnik Urzędu Skarbowego w D. określił R. O. i D. O. wysokość należnego zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2005 r. w kwocie [...]zł.
Skarżonym postanowieniem organ pierwszej instancji nadał rygor natychmiastowej wykonalności wyżej wymienionej decyzji nieostatecznej. W uzasadnieniu wskazał, że w przedmiotowej sprawie do upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych za 2005 r. pozostał okres krótszy niż 3 miesiące, co stanowi przesłankę nadania decyzji wymiarowej rygoru natychmiastowej wykonalności określoną w art. 239b § 1 pkt 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tj.: Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.), zwanej dalej "Ordynacją podatkową". Zacytował przepisy prawne regulujące zasady nadania decyzji nieostatecznej rygoru natychmiastowej wykonalności, przedawniania się zobowiązań podatkowych oraz przerwania i zawieszenia biegu terminu przedawnienia. Wywiódł, że bieg terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego określonego we wskazanej decyzji wymiarowej upłynie w dniu 31 grudnia 2011 r. Następnie stwierdził, że w jego ocenie zachodzi uzasadniona i realna obawa, że to zobowiązanie nie zostanie wykonane. Wskazał, że jest to przesłanka obiektywna wynikająca z całokształtu okoliczności sprawy. Uzasadniając te tezę podkreślił, że: strona nie skorzystała z prawa do skorygowania zeznania podatkowego chociaż wiedziała, że w tym zeznaniu nie ujęto wszystkich dochodów i została wezwana do dokonania korekty, pełnomocnik strony składał wnioski dowodowe, które przedłużały postępowanie, większość materiału dowodowego została zebrana z inicjatywy organu, strona nie przyczyniała się do szybkiego wyjaśnienia sprawy, istniał spór w zakresie uznania pełnomocnictwa, który spowodował utrudnienie w szybkości załatwiania sprawy, pismem z dnia 18 listopada 2011 r. pełnomocnik zwrócił się o umorzenie postępowania podatkowego, pisma kierowane do pełnomocnika odbierane są z opóźnieniem (nawet w ostatnich dniach 14-dniowego terminu przechowywania pisma przez pocztę), podobna sytuacja miała miejsce w postępowaniu podatkowym dotyczącym 2004 r., co doprowadziło do przedawnienia zobowiązania podatkowego. Stwierdził, że działania strony mają na celu wydłużenie postępowania podatkowego w sprawie ze względu na oczekiwanie przez nią, że zobowiązanie podatkowe ulegnie przedawnieniu.