Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Machcińska, Sędzia WSA Dorota Kozłowska, Asesor WSA Katarzyna Stuła - Marcela (spr.), po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 19 maja 2020 r. sprawy ze skargi G. W. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach z dnia [...] nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności zażalenia oddala skargę.
1. G. W. (dalej skarżący) wniósł skargę na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach z dnia [...] r. nr [...] [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności zażalenia.
2. Stan sprawy.
2.1. Do Urzędu Skarbowego w C. wpłynęło pismo skarżącego z dnia 1 października 2019 r. zawierające wniosek o wydanie kopii protokołu przesłuchania M. C., które zostało przeprowadzone przez ten organ. Uzasadniając przedmiotowy wniosek skarżący wskazał, że dowód ten jest istotny dla prowadzonego postępowania ze względu na zgromadzony w sprawie materiał. Dodał, że strona nie ma wiedzy co zeznała wyżej wymieniona. Podkreślił także, że strona postępowania nie była poinformowana o terminie przesłuchania.
2.2. Naczelnik Urzędu Skarbowego w C. (dalej organ I instancji) postanowieniem z dnia [...] r. odmówił wydania kopii przedmiotowego dokumentu. W uzasadnieniu powyższego postanowienia powołując się na treść art. 178 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 900, ze zm. - dalej: o.p.) zauważył, iż strona może żądać wydania kopii akt sprawy lub uwierzytelnionych odpisów akt sprawy albo uwierzytelnienia kopii akt sprawy. Podkreślił jednak, że nie zostało przeprowadzone przez organ I instancji przesłuchanie M. C. przez tenże organ podatkowy. W tej sytuacji w aktach sprawy prowadzonej wobec skarżącego nie znajduje się kopia protokołu z takiego przesłuchania.
2.3. Pismem z dnia 14 1istopada 2019 r. wniósł zażalenie na wyżej wskazane postanowienie organu I instancji.
2.4. Postanowieniem z dnia [...] r. organ II instancji stwierdził niedopuszczalność wniesionego zażalenia.
W uzasadnieniu wskazał, że w pierwszej kolejności należy wskazać, iż zaskarżone postanowienie należy do tej kategorii rozstrzygnięć, o jakich mowa w art. 216 o.p., które zapadają w toku postępowania, nie kończąc go i nie rozstrzygając o istocie sprawy, chyba, że przepis szczególny stanowi inaczej. Ich przedmiotem są wyłącznie kwestie procesowe wymagające załatwienia w toku postępowania. Środkiem prawnym pozwalającym wzruszyć postanowienie bezpośrednio i poddającym je kontroli instancyjnej jest zażalenie. Przy czym system środków zaskarżenia został przez ustawodawcę tak skonstruowany, że odmiennie niż w przypadku decyzji, zaskarżalne są tylko takie postanowienia, których możliwość wzruszenia ustawodawca wyraźnie przewidział.
W przedmiotowej sprawie podstawę prawną zaskarżonego postanowienia stanowi art. 178 o.p., który jest przepisem gwarancyjnym dotyczącym zapewnienia czynnego udziału strony w postępowaniu podatkowym poprzez wgląd do akt sprawy, poprzez możliwość sporządzenia z nich notatek, kopii lub odpisów, a także poprzez żądanie wydania z akt uwierzytelnionych odpisów, a także poprzez uwierzytelnienie posiadanych przez stronę odpisów lub kopii akt sprawy. Jednakże przepis ten nie zawiera norm przewidujących wniesienie zażalenia na odmowę spełnienia żądań, o których wyżej mowa. Instytucję zażalenia ustawa przewiduje natomiast w przypadku dokumentów znajdujących się w aktach sprawy zawierających informacje niejawne, a także dokumentów wyłączonych z akt przez organ podatkowy ze względu na interes publiczny (art. 179 § 1 o.p.). W razie odmowy zapoznania się z takimi dokumentami, a także w razie odmowy sporządzenia z tych dokumentów notatek, kopii, odpisów, uwierzytelnienia odpisów i kopii, wydania uwierzytelnionych odpisów, stronie przysługuje środek zaskarżenia w postaci zażalenia.