Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Eugeniusz Christ, Sędzia NSA Przemysław Dumana, Sędzia WSA Beata Kozicka (spr.), Protokolant Izabela Maj-Dziubańska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 listopada 2011 r. sprawy ze skargi J. M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych oddala skargę

Uzasadnienie strona 1/12

Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 25 maja 2011 r., sygn. akt II FSK 101/10 - po rozpoznaniu w dniu 13 maja 2011 r. skargi kasacyjnej J.M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 26 sierpnia 2009 r., sygn. akt I SA/Gl 224/09 w sprawie skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za 2002 r. od dochodów nie znajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodu - uchylił zaskarżony wyrok w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Gliwicach.

Rozstrzygnięcie to - jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny - zapadło w następującym stanie faktycznym ustalonym przez Sąd I instancji: Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w K. decyzją z dnia [...] r. Nr [...] ustalił wysokość zobowiązania podatkowego J. M. w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodów nie znajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów za 2002 r. w kwocie [...] zł.

W uzasadnieniu decyzji organ pierwszej instancji stwierdził, iż ze zgromadzonego materiału dowodowego wynikało, że w latach 1993 - 2001 podatniczka wraz z mężem M. M. uzyskali przychody w łącznej kwocie [...]zł., ponieśli wydatki w łącznej kwocie [...]zł., natomiast za oszczędności uznano nadwyżkę przychodów nad wydatkami z lat 2000 - 2001, wskazując, że źródła uzyskanych przychodów i poniesionych wydatków, a w rezultacie nadwyżka przychodów nad wydatkami stanowiąca oszczędności podatników wyniosła - odpowiednio: w 2000 r. [...]zł., a w 2001 r. [...] zł.

Ponadto organ podatkowy stwierdził, że J. i M.M. w 2002 r. uzyskali przychody w łącznej kwocie [...] zł. i ponieśli wspólne wydatki w łącznej kwocie [...] zł. Następnie organ podatkowy dokonał tabelarycznego zestawienia wydatków i przychodów małżonków M. z 2002 r. i stwierdził, że ponieśli oni wydatki w kwocie [...] zł., które nie znalazły pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów (opodatkowanych lub wolnych od opodatkowania).

Od powyższej decyzji, działająca przez pełnomocnika, J.M. złożyła odwołanie, w którym wniosła o umorzenie postępowania pierwszej instancji. Podniosła zarzut naruszenia art. 122, art. 187 § 1, art. 191, art. 197 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. z 2005 r. Dz. U. Nr 8, poz. 60 z późn. zm., dalej: "Ordynacja" lub "O.p.") oraz art. 30 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. z 2010 r. Dz. U. Nr 51, poz. 307 z późn. zm., dalej: "ustawa podatkowa" lub "u.p.d.o.f.") poprzez wymierzenie podatku od dochodów osiągniętych poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej. W uzasadnieniu wskazała, że według organu podatkowego, darowizna otrzymana w 1981 r., od której podatek został zapłacony zgodnie z obowiązującymi wówczas przepisami, nie ma znaczenia w prowadzonym postępowaniu i nie wpływa na stan oszczędności strony w dniu 1 stycznia 2002 r. Podniosła, że uzyskana darowizna, w postaci złotych monet została pomnożona w toku działalności handlowej. Ponieważ strona przychodów tych nie opodatkowała, uniemożliwia to, zgodnie z art. 20 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - powołanie się na tę kwotę, o jaką wartość darowizny została powiększona dzięki obracaniu nią w transakcjach handlowych. Podniosła, że konieczne jest ustalenie - w drodze dowodu z opinii biegłego - wartości tej darowizny w latach1981 i 1982, jako zwiększającej oszczędności stron postępowania.

Strona 1/12