Sprawa ze skargi na decyzję SKO w Katowicach w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2021 r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Tyszkiewicz-Ziętek (spr.), Sędziowie WSA Borys Marasek, Anna Rotter, Protokolant st. sekretarz sądowy Arkadiusz Kmiotek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 września 2022 r. sprawy ze skargi G. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach z dnia 31 stycznia 2022 r. nr SKO.F/41.4/953/2021/16028 w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2021 r. oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/15

Zaskarżoną decyzją z dnia 31 stycznia 2022 r. nr SKO.F/41.4/953/2021/16028

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Katowicach na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm., dalej: O.p.) oraz art. 1 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 570) po rozpatrzeniu odwołania G. B. od decyzji Prezydenta Miasta G. z dnia 5 października 2021 r. nr [...], ustalającej G. B. i M. B. wymiar podatku od nieruchomości na 2021 r. w kwocie 28.743 zł, za nieruchomości położone w G. przy ul. [...] utrzymało w mocy decyzję organu I instancji.

Powyższe rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym i prawnym.

Decyzją z dnia 5 października 2021 r. nr [...] organ I instancji ustalił G. B. i M. B. wymiar podatku od nieruchomości w kwocie 28.743 zł.

Odwołanie od tej decyzji wniosła G. B. (dalej: strona, podatniczka, skarżąca) zarzucając:

- naruszenie art. 121 O.p. oraz art. 122 O.p. poprzez niedokładne wyjaśnienie stanu faktycznego sprawy i niewyczerpujące zbadanie materiału dowodowego oraz brak prawidłowego ustalenia przeznaczenia nieruchomości, co podważa zaufanie podatnika do organu oraz prowadzi do wydania decyzji z zastosowaniem wyższej stawki podatkowej;

- naruszenie art. 190 Konstytucji RP w zw. z art. 120 O.p. poprzez pominięcie orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego z dnia 12 grudnia 2017 r. sygn. SK 13/15;

- naruszenie art. 2a O.p. poprzez jego niezastosowanie.

Wobec takich zarzutów strona wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji i przekazanie sprawy organowi I instancji do ponownego rozpoznania.

Organ II instancji nie uwzględnił odwołania.

Na wstępie swoich rozważań przywołał art. 3 ust. 1 pkt 1-3 i art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 1170 ze zm., dalej: u.p.o.l.) i wskazał, że G. B. oraz M. B. są podatnikami w podatku od nieruchomości, bowiem na mocy aktu notarialnego z dnia 16 października 2018 r. Rep. A. numer [...] nabyli prawo własności budynków oraz udział w użytkowaniu wieczystym gruntów, stanowiących przedmiot opodatkowania. W złożonej informacji o nieruchomościach i obiektach budowlanych z dnia 16 października 2019 r. podatnicy wykazali do opodatkowania grunty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej o pow. 2.634 m 2 oraz budynki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej o pow. 1.575,30 m 2. W oświadczeniu złożonym razem z informacją podatkową wskazali, iż przedmiotowa nieruchomość od momentu nabycia ze względu na stan techniczny, a w późniejszym czasie objęta decyzją Powiatowego Nadzoru Budowlanego w G. nakazującą wykonanie robót budowlanych ze względu na zły stan techniczny została wyłączona z użytkowania. Nieruchomość nie jest obecnie zajęta na prowadzenie działalności gospodarczej, lecz w perspektywie czasu zamierzają na jej terenie prowadzić własną działalność gospodarczą.

Strona 1/15