Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Eugeniusz Christ, Sędziowie WSA Beata Kozicka (spr.), Anna Tyszkiewicz-Ziętek, Protokolant Karolina Czaplicka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 października 2012 r. sprawy ze skargi B. H. i K. H. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych oddala skargę.
Zaskarżonym postanowieniem z dnia [...] r., znak: [...] Dyrektor Izby Skarbowej w K. działając na podstawie art. 239b w związku z art. 239 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm., dalej: "Ordynacja" lub "O.p."), po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 14 listopada 2011 r. na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w C. z dnia [...] r., znak: [...], w sprawie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji tegoż organu podatkowego z dnia [...] r., znak: [...], określającej małżonkom B. i K. H. zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2005 rok w wysokości [...] zł - utrzymał w mocy postanowienie organu pierwszej instancji
Przedstawiając dotychczasowy przebieg postępowania podatkowego organ odwoławczy nawiązał, w pierwszej kolejności do motywów zawartych w uzasadnieniu postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego w C. z dnia [...] r. o nadaniu rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji nieostatecznej tegoż organu podatkowego z dnia [...] r., znak: [...]. W tych ramach wskazał, że organ pierwszoinstancyjny na wstępie przytoczył treść art. 239b § 1 Ordynacji podatkowej i zaznaczył, że w przedmiotowej sprawie okres do upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego jest krótszy niż 3 miesiące, co uzasadnia prawdopodobieństwo, że powyższe zobowiązanie nie zostanie wykonane. W ocenie organu pierwszoinstancyjnego w sprawie zachodzą przesłanki z art. 239b § 1 pkt 4 oraz § 2 Ordynacji podatkowej przemawiające za nadaniem decyzji z dnia [...], rygoru natychmiastowej wykonalności.
Na powyższe postanowienie w dniu 15 listopada 2011 r. (data stempla pocztowego na kopercie) małżonkowie B. i K. H. wnieśli zażalenie, domagając się jego uchylenia.
Zaskarżonemu postanowieniu strona skarżąca zarzuciła:
1) błąd w ustaleniach faktycznych, polegający na przyjęciu przez organ podatkowy, że podstawą do nadania rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w C. z dnia [...] r. Znak: [...] jest okoliczność, że okres do upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego jest krótszy niż 3 miesiące, pomimo iż w przedmiotowej sprawie nie może powstać zobowiązanie podatkowe, gdyż decyzja ustalająca podatek dochodowy za 2005 r., której nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności, nie mogła zostać wydana z uwagi na przedawnienie terminu do wydania takiej decyzji (art. 68 § 2 pkt 2 Ordynacji podatkowej),
2) naruszenie przepisu art. 210 Ordynacji podatkowej, poprzez lakoniczne i błędne uzasadnienie faktyczne i prawne wydanego orzeczenia.
Argumentując autor zażalenia wskazał, iż sprawa dotyczy określenia podatku za rok 2005 i stwierdził, że w przedmiotowej sprawie nie powstał w ogóle obowiązek podatkowy, gdyż decyzja określająca wysokość podatku dochodowego za 2005 r. doręczona została po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym powstał obowiązek podatkowy (art. 68 § 2 pkt 2 Ordynacji podatkowej). Jego zdaniem decyzja konstytutywna określająca wysokość podatku, w związku z zaniżeniem dochodów, powinna zostać wydana przez organ podatkowy do dnia 31 grudnia 2010 r. Otrzymanie jej po upływie terminu przedawnienia skutkuje niepowstaniem obowiązku podatkowego z tytułu uzyskania przychodów, które nie zostały wykazane w zeznaniu rocznym.