Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Wiciak (spr.), Sędzia WSA Anna Tyszkiewicz-Ziętek, Sędzia NSA Małgorzata Wolf-Mendecka, Protokolant Izabela Maj, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 marca 2009 r. sprawy ze skargi W. i J. M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. orzeka, że uchylona decyzja nie podlega wykonaniu w całości do czasu uprawomocnienia się wyroku; 3. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w K. na rzecz strony skarżącej kwotę [...] zł (słownie: [...] złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Po rozpatrzeniu odwołania W. i J. M. od decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w P. z dnia [...] r., Znak: [...] w sprawie określenia zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2005 rok w wysokości [...] zł i odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2005 rok, łącznie z odwołaniem wniesionym od decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w P. z dnia [...] r., Znak: [...] zmieniającej opisaną decyzję i określającej w/w zobowiązanie w wysokości [...] zł, Dyrektor Izby Skarbowej w K. na podstawie art. 233 § l pkt l ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa /tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, póz. 60 z późn. zm./ oraz przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, póz. 176 z późn. zm./ - utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.
W uzasadnieniu decyzji na wstępie przybliżono treść zaskarżonych decyzji podkreślając, że w uzasadnieniu decyzji organ podatkowy pierwszej instancji wskazał, że w wyniku przeprowadzonego postępowania podatkowego zakwestionował zasadność zastosowania w stosunku do części przychodu ze stosunku pracy uzyskanego przez Pana J. M., 50% normy kosztów uzyskania przychodów, określonej w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż w ocenie organu nie zostały spełnione warunki do zastosowania owych kosztów. Jak wywiódł organ podatkowy, jeżeli pracownik w ramach obowiązków ze stosunku pracy wykonuje prace twórcze, winien otrzymywać wynagrodzenie składające się z wynagrodzenia podstawowego oraz wynagrodzenia, tzw. honorarium z tytułu korzystania przez twórcę/pracownika z praw autorskich. Tylko taki podział wynagrodzenia daje podstawę do zastosowania w stosunku do części honoraryjnej wynagrodzenia 50% stawki kosztów uzyskania. Ponadto zaakcentowano, że przesłanką zastosowania wspomnianych kosztów jest prowadzenie przez płatnika dokumentacji pozwalającej na wyodrębnienie honorarium z wypłacanego wynagrodzenia, z której powinien wynikać także zakres prac o charakterze twórczym wykonywanych przez pracownika. Tymczasem z karty wynagrodzeń otrzymanych przez J. M. w 2005 roku nie wynika by za świadczoną pracę twórczą otrzymywał on odrębne wynagrodzenia /honoraria autorskie .
Zamieszczenie zapisu w zakresie czynności ustanowionym dla podatnika, zgodnie z którym praca twórcza świadczona przez pracownika obejmuje 90% czasu pracy, jest zatem niewystarczające do uznania, że w stosunku do 90% wynagrodzenia za pracę zasadne jest zastosowanie 50% kosztów uzyskania.
Podkreślono, że w tym kontekście organ pierwszej instancji stwierdził, że brak wskazanych wyżej zapisów w karcie wynagrodzeń uzyskanych przez J. M. w 2005 roku skutkuje brakiem podstaw prawnych do zastosowania w stosunku do części otrzymywanego przez podatnika wynagrodzenia ze stosunku pracy 50% normy kosztów uzyskania, przewidzianej w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zarazem umożliwia uwzględnienie kosztów uzyskania przychodów z tego tytułu jedynie w kwocie [...] zł, tj. przysługującej podatnikowi zamieszkującemu poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy i nie uzyskującemu dodatku za rozłąkę /art. 22 ust. 2 pkt 3 ustawy podatkowej/.