Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Madej, Sędzia NSA Przemysław Dumana, Sędzia WSA Anna Tyszkiewicz-Ziętek (spr.), Protokolant Izabela Maj-Dziubańska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 grudnia 2011 r. sprawy ze skargi K. K. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od spadków i darowizn oddala skargę.
Zaskarżonym postanowieniem z dnia [...] nr [...] Dyrektor Izby Skarbowej w K. odmówił przywrócenia K. K. terminu do wniesienia odwołania od decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w B. z dnia [...] nr [...] ustalającej zobowiązanie podatkowe w podatku od spadków i darowizn z tytułu dokonanej na podstawie aktu notarialnego z dnia [...] darowizny nieruchomości zabudowanej o powierzchni 877 m 2 położonej w B. przy ul. [...] przekazanej córce A. K. (poprzednio K.).
W podstawie prawnej tego rozstrzygnięcia wskazano art. 163 oraz art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005 r., nr 8, poz. 60 ze zm.).
W uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia organ odwoławczy wskazał na wstępie, że przesyłka zawierająca wskazaną powyżej decyzję ustalającą zobowiązanie podatkowe z tytułu umowy darowizny skierowana na adres K. K. został zwrócona do Urzędu Skarbowego w B. z adnotacją Urzędu Pocztowego "nie podjęto w terminie". W tym stanie rzeczy organ I instancji uznał ją za skutecznie doręczoną (w trybie art. 150 § 2 Ordynacji podatkowej) w dniu 7 stycznia 2005 r. Nadmieniono także, że A. K. potwierdziła odbiór wspomnianej decyzji w dniu 24 grudnia 2004 r.
Następnie przytoczono art. 223 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym odwołanie wnosi się do właściwego organu odwoławczego za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał decyzję w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji stronie, stwierdzając, że w świetle tego przepisu termin do wniesienia w niniejszej sprawie odwołania upłynął z dniem 21 stycznia 2005 r.
Dalej organ II instancji podał, że odwołanie od powyższej decyzji zostało złożone w kancelarii Urzędu Skarbowego w B. w dniu 12 listopada 2010 r., a więc z kilkuletnim uchybieniem terminu do jego wniesienia.
W tym stanie rzeczy postanowieniem z dnia [...] nr [...] Dyrektor Izby Skarbowej w K. działając zgodnie z art. 228 § 1 pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa - z uwagi na uchybienie terminu do złożenia odwołania - pozostawił je bez rozpatrzenia (postanowienie to odebrał dorosły domownik w osobie konkubiny w dniu 18 stycznia 2011 r.).
Następnie pismem z dnia 4 stycznia 2011 r. oraz z dnia 10 stycznia 2011 r. podatnik zwrócił się do Dyrektora Izby Skarbowej w K. o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania od decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w B. z dnia [...] nr [...]. We wspomnianych pismach wnioskodawca wyjaśnił, że z uwagi na niedoręczenie przedmiotowej decyzji przysługuje mu prawo do wniesienia odwołania, pomimo, że w dniu 7 stycznia 2005 r. decyzja stała się ostateczna. Nie przedstawił jednak żadnych argumentów uprawdopodobniających, że kilkuletnie uchybienie terminu nastąpiło bez winy podatnika.
W dalszych wywodach zaskarżonego postanowienia organ II instancji przytoczył treść art. 162 § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej, które stanowią, że w razie uchybienia terminu należy przywrócić termin na wniosek zainteresowanego, jeżeli uprawdopodobni, że uchybienie nastąpiło bez jego winy. Podanie o przywrócenie terminu należy wnieść w ciągu 7 dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminowi. Jednocześnie z wniesieniem podania należy dopełnić czynności, dla której był określony termin.