Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach w przedmiocie odpowiedzialności podatkowej osoby trzeciej w podatku od towarów i usług za poszczególne okresy w 2013 r., 2014 r. oraz 2015 r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wojciech Gapiński, Sędziowie WSA Beata Machcińska, Bożena Suleja-Klimczyk (spr.), Protokolant st. sekretarz sądowy Halina Modliszewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 września 2021 r. sprawy ze skargi K. C. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odpowiedzialności podatkowej osoby trzeciej w podatku od towarów i usług za poszczególne okresy w 2013 r., 2014 r. oraz 2015 r. oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/16

W dniu 27 listopada 2020 r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Katowicach (dalej także: "organ odwoławczy", "DIAS") wydał decyzję o numerze [...], w ramach której rozpatrzył wniesione przez K. C. (dalej: "skarżącego", "zobowiązanego", "odpowiedzialnego solidarnie") odwołanie z dnia 30 stycznia 2020 r. od decyzji Naczelnika [...] [...] Urzędu Skarbowego w S. (dalej także: "organu I instancji", "Naczelnika") z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie orzeczenia o odpowiedzialności podatkowej skarżącego jako osoby trzeciej, solidarnie ze spółką i pozostałymi członkami zarządu, za zaległości podatkowe A Sp. z o.o. w S. (dalej w skrócie: "A", "spółki"), której był członkiem zarządu, z tytułu podatku od towarów i usług IV kwartał 2013 r., IV kwartał 2014 r. oraz I kwartał 2015 r., a także odsetek za zwłokę oraz kosztów postępowania egzekucyjnego.

Zaskarżoną decyzją DIAS uchylił rozstrzygnięcie organu I instancji w części dotyczącej zaległości z tytułu odsetek stałych od nieuregulowanych w terminie zaliczek na podatek VAT za sierpień 2014 r. wraz z kosztami postępowania egzekucyjnego za ten okres, a także kosztów postępowania egzekucyjnego obejmującego odsetki stałe od nieuregulowanej w terminie zaliczki na ww. podatek za kwiecień i maj 2015 r., umarzając w tym zakresie postępowanie w sprawie. W pozostałej zaś części utrzymał w mocy decyzję stanowiącą materię odwołania.

Przywoławszy w pierwszej kolejności dotychczasowy przebieg postępowania podatkowego, DIAS wskazał, że jego wszczęcie nastąpiło z urzędu, w drodze postanowienia organu I instancji z dnia [...] r., doręczonego w dniu [...] r. Rezultat podjętych czynności stanowiło wydanie w dniu [...] r. decyzji, w której orzeczono o odpowiedzialności skarżącego - jako osoby trzeciej - za zaległości podatkowe spółki A z tytułu podatku VAT za ww. kwartały, wraz z odsetkami i kosztami postępowania egzekucyjnego. Decyzję doręczono w dniu [...] r.

W odwołaniu z dnia 30 stycznia 2020 r. odpowiedzialny solidarnie zaprezentował szereg zarzutów wobec przeprowadzonego przez organ I instancji postępowania, jak i samego rozstrzygnięcia. W jego ocenie doszło do naruszenia zasady legalizmu, a decyzję wydano bez wszczęcia i przeprowadzenia indywidualnego postępowania w niniejszej sprawie, w szczególności nie przeprowadzono stosownego postępowania dowodowego, co skutkowało niemożnością ustalenia stanu faktycznego i rozpatrzenia całości materiału dowodowego, który według skarżącego oceniono nadto w sposób dowolny, przy jednoczesnym niezapewnieniu stronie czynnego udziału w postępowaniu. Nie wyjaśniono również wszystkich istotnych faktów i okoliczności wpływających na rozstrzygnięcie, a uzasadnienie decyzji organu I instancji strona uznała za ogólnikowe. Skarżący podniósł, że nie wyznaczono mu dodatkowego terminu wypowiedzenia się w zakresie zebranego materiału dowodowego, przez co nie zapoznał się z aktami. Ponadto nie uznano złożonych przez niego wniosków dowodowych. W konsekwencji doszło do naruszenia zasady działania w sposób budzący zaufanie do organów podatkowych, a także prawa do czynnego udziału strony.

Strona 1/16