Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2015 rok
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krzysztof Kandut, Sędzia WSA Agata Ćwik-Bury, Asesor WSA Monika Krywow (spr.), Protokolant specjalista Anna Florek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 sierpnia 2022 r. sprawy ze skargi B. J. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach z dnia 15 grudnia 2021 r. nr 2401-IOD-1.4102.52.2020.35/MK2 UNP: 2401-21-270591 w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2015 rok oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/15

Decyzją z dnia 15 grudnia 2021 r., nr 2401-IOD-1.4102.52.2020.35/MK2 UNP: 2401-21-270591, Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Katowicach (dalej jako Dyrektor, organ odwoławczy), działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 w zw. z art. 13 § 1 pkt 2 lit. a) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm., dalej jako O.p.), po rozpatrzeniu odwołania B. J. (dalej jako podatniczka, skarżąca), utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w T. (dalej jako organ podatkowy) z dnia 23 czerwca 2020 r. nr [...], określającej wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2015 rok w kwocie 881.081,00 zł.

Powyższa decyzja zapadła w następującym stanie faktycznym i prawnym:

W dniu 2 maja 2016 r. podatniczka złożyła zeznanie PIT - 36L za 2015 r., w którym wykazała każdorazowo kwotę 0,00 zarówno w zakresie przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, dochodu do opodatkowania, podstawy obliczenia podatku, obliczonego podatku (zgodnie z art. 30c ust. 1), podatku, podatku po odliczeniach, podatku należnego, sumy wszystkich podatków oraz nadpłaty.

U podatniczki została przeprowadzona kontrola podatkowa w zakresie prawidłowości rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych z zeznaniu rocznym PIT-36L za 2015 r.

Decyzją z dnia 23 czerwca 2020 r. organ podatkowy określił podatniczce wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2015 r. w kwocie wskazanej na wstępie. W uzasadnieniu stwierdził, że przychody podatniczki uzyskane ze sprzedaży działek w 2015 r. winny być zaliczone do źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Organ podatkowy uznał również, że wydana na wniosek podatniczki interpretacja nie może mieć wpływu na wynik sprawy, albowiem została wydana w oparciu o przedstawiony stan faktyczny, który nie w pełni odpowiada ustaleniom kontroli podatkowej.

W odwołaniu od powyższej decyzji podatniczka, reprezentowana przez doradcę podatkowego, zarzuciła naruszenie:

I. przepisów prawa materialnego, tj.:

- art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych poprzez jego zastosowanie w sytuacji, gdy odwołująca nie dokonywała żadnych czynności mogących świadczyć o prowadzeniu działalności gospodarczej polegającej na profesjonalnym obrocie gruntami;

- art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych poprzez jego zastosowanie w sytuacji, gdy odwołująca nie osiągnęła przychodów z działalności gospodarczej;

- art. 14k § 3 O.p. poprzez zobowiązanie odwołującej do zapłaty odsetek podczas, gdy korzysta ona z mocy ochronnej interpretacji indywidualnej;

II. przepisów prawa procesowego, tj.:

- art. 5a ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm., dalej jako u.p.d.o.f.) poprzez błędną jego wykładnie polegająca na uznaniu, że znikoma działalność odwołującej ograniczająca się jedynie do udzielania umocowania mężowi spełnia kryteria działalności gospodarczej określonej tym przepisem;

Strona 1/15