Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Madej, Sędziowie WSA Bożena Suleja (spr.), Krzysztof Winiarski, Protokolant Paulina Kowalczyk, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 września 2010 r. sprawy ze skargi T. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od środków transportowych oddala skargę.
Decyzją z dnia [...] r., nr [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B. działając na podstawie art. 1, 2, 17, 18, 21 ust. 1 ustawy z dnia 12 października 1994r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (tekst jedn. Dz. U. z 2001r. Nr 79, poz. 856), art. 8 pkt 1 i 2, art. 11 ustawy z dnia 12 stycznia 1991r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn. Dz. U. z 2002 Nr 9 ze zm.), oraz art. 233 § 1 pkt 2a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) uchyliło decyzję Wójta Gminy J. z dnia [...] r., nr [...] i określiło T. G. wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od środków transportowych za rok 2004 za samochód ciężarowy marki [...], nr rej. [...] na kwotę [...] złotych.
W uzasadnieniu powyższego rozstrzygnięcia organ odwoławczy wskazał, iż zaskarżoną decyzją z dnia [...] r. Wójt Gminy J. określił wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od środków transportowych za 2004 rok od pojazdu marki [...], nr rej. [...] na kwotę [...] złotych. Pojazd ten stanowił własność skarżącego T. G. w okresie od 2001 r. do dnia [...] 2008 r., kiedy to został sprzedany.
Od tej decyzji T. G. wniósł odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. zarzucając jej naruszenie prawa materialnego poprzez przyjęcie, iż przedmiotowy samochód nie jest pojazdem specjalnym w myśl przepisów ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (tekst jedn. Dz.U. 2005r. Nr 108, poz. 908) i w związku z tym podlega opodatkowaniu. Zgodnie z twierdzeniami podatnika samochód ten był pojazdem specjalnym a nie ciężarowym.
Rozpoznając zaskarżoną decyzję organ odwoławczy podniósł, że zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 roku o podatkach i opłatach lokalnych obowiązek podatkowy w podatku od środków transportowych ciąży na podmiotach będących właścicielami środków transportowych. Z kolei art. 8 w/w ustawy zawiera katalog środków transportowych - samochodów ciężarowych podlegających opodatkowaniu w zależności od dopuszczalnej masy całkowitej. T. G. będąc właścicielem pojazdu nie złożył deklaracji na podatek od środków transportowych za okres objęty decyzją i nie uiścił należnego podatku pomimo, iż ustawa o podatkach i opłatach lokalnych w art. 11 ust. 4 (w brzmieniu obowiązującym w 2004r.) nakłada obowiązek uiszczenia bez wezwania podatku od środków transportowych, który to obowiązek nie jest zależny od uprzedniego wydania decyzji w tym zakresie. W tej sytuacji zastosowanie znajduje przepis art. 21 § 3 Ordynacji podatkowej (Dz.U. 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), w myśl którego organ wszczyna postępowanie i w drodze decyzji określa wysokość zobowiązania podatkowego.
Ponadto organ odwoławczy wskazał, że przedmiot opodatkowania w podatku od środków transportowych określa się na podstawie stosownych dokumentów. Zasadnicze znaczenie dla określenia rodzaju pojazdu mają wpisy w dowodzie rejestracyjnym, zgodnie z którymi organ podatkowy określa zobowiązanie podatkowe. Sporny pojazd został zarejestrowany jako samochód ciężarowy o przeznaczeniu asenizacyjnym. Z zapisu w dowodzie rejestracyjnym wynika bowiem, że jest to pojazd specjalizowany - asenizacyjny. Wysokość podatku zależy od dopuszczalnej masy całkowitej samochodu ciężarowego i stawki podatkowej uchwalonej w drodze uchwały przez właściwą miejscowo radę gminy. W niniejszej sprawie obowiązuje uchwała Rady Gminy J. z dnia [...] r. nr [...] w sprawie ustalenia wysokości stawek oraz zwolnień w podatku od środków transportowych za rok 2004. Przedmiotowa uchwała w kategorii samochodów ciężarowych o dopuszczalnej masie całkowitej równej lub wyższej niż 12 ton różnicuje stawkę podatku w zależności od ilości osi i rodzaju zawieszenia.