Sprawa ze skargi na decyzję SKO w K. w przedmiocie podatku od środków transportowych
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wojciech Organiściak, Sędzia NSA Przemysław Dumana (spr.), Sędzia WSA Teresa Randak, Protokolant Anna Florek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 sierpnia 2012 r. sprawy ze skargi G.S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od środków transportowych oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/10

Decyzją z dnia [...], nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K., działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 w związku z art. 221 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005 roku, Nr 8, poz. 60 z późniejszymi zmianami), art. 1 ustawy z dnia 12 października 1994 roku o samorządowych kolegiach odwoławczych (t.j. w Dz.U. z 2001 roku, Nr 79, poz. 856 z późniejszymi zmianami) oraz § 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 17 listopada 2003 roku w sprawie obszarów właściwości miejscowej samorządowych kolegiów odwoławczych (Dz.U. Nr 198, poz. 1925), utrzymało w mocy decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...], nr [...], którą organ ten odmówił G. S. stwierdzenia nieważności decyzji Burmistrza Gminy i Miasta C. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie określenia podatnikowi wysokości zobowiązania podatkowego od środków transportowych za 2006 rok.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia wskazano, że wnioskiem z dnia [...] strona wystąpiła do Kolegium o stwierdzenie nieważności decyzji Burmistrza Gminy i Miasta C. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie określenia podatnikowi wysokości zobowiązania podatkowego od środków transportowych za 2006 rok - jako wydanej z rażącym naruszeniem prawa.

Kolegium podniosło, że z ww. wniosku nie wynikało wprost, który przepis został przez organ podatkowy pierwszej instancji rażąco naruszony, natomiast z jego treści wynikało, że wnioskodawca uważa, iż w sprawie naruszony został art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, zgodnie z którym zwalnia się z ww. podatku środki transportowe stanowiące (między innymi) pojazdy specjalne oraz pojazdy używane do celów specjalnych w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym. Następnie strona podniosła, że opodatkowane pojazdy, tj. samochód ciężarowy marki "Star 1142" nr rej. [...], ciągnik siodłowy marki "Renault", nr rej. [...] oraz samochód ciężarowy marki "Man", nr rej. [...], które służą do nauki jazdy w zakresie prawa jazdy kat. C i C1+E są pojazdami specjalnymi w rozumieniu art. 2 pkt 36 ustawy - Prawo o ruchu drogowym. W dalszej części uzasadnienia wniosku podatnik wskazał jakie warunki pojazdy te muszą spełniać, aby można je wykorzystywać do prowadzenia nauki jazdy.

Na poparcie swoich wywodów powołał się na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 stycznia 2011 roku, sygn. akt II FSK 1914/09.

Powołaną wyżej decyzją z dnia [...], nr [...] Kolegium, po rozpatrzeniu wniosku podatnika z dnia [...], odmówiło stwierdzenia nieważności decyzji Burmistrza Gminy i Miasta C. z dnia [...] stwierdzając, że w rozpatrywanej sprawie brak jest podstaw do uznania, że w sprawie doszło do rażącego naruszenia prawa o jakim stanowi przepis art. 247 § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej, bowiem zarówno w postępowaniu poprzedzającym wydanie decyzji jak i w jej treści nie stwierdzono wadliwości uzasadniających stwierdzenie nieważności decyzji w oparciu o powołany przepis.

Strona 1/10