Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Przemysław Dumana, Sędziowie WSA Bożena Miliczek-Ciszewska (spr.), Anna Tyszkiewicz-Ziętek, Protokolant Paulina Nowak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 kwietnia 2014 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego w Pszczynie na uchwałę Rady Gminy Goczałkowice-Zdrój z dnia 27 kwietnia 2010 r. nr XXXIX/267/2010 w przedmiocie ulg w spłacaniu należności pieniężnych, do których nie stosuje się przepisów Ordynacji podatkowej stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w części określonej w § 2 ust. 1, § 2 ust. 2 i § 3 ust. 1.
Skargą z dnia 16 grudnia 2013 r. Prokurator Rejonowy w Pszczynie zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach uchwałę nr XXXIX/267/2010 Rady Gminy Goczałkowice - Zdrój z dnia 27 kwietnia 2010 r. (Dz.U. z 2010 r. Śląsk. Nr 123, poz. 1979) w sprawie szczegółowych zasad, sposobu i trybu umarzania, odraczania i rozkładania na raty należności pieniężnych Gminy Goczałkowice - Zdrój oraz podległych jej jednostek organizacyjnych o charakterze cywilnoprawnym oraz wskazania organów do tego uprawnionych i warunków dopuszczalności pomocy publicznej. Uchwałę powyższą prokurator zaskarżył w części, dotyczącej rozstrzygnięć określonych w § 2 ust. 1, § 2 ust. 2 i § 3 ust. 1 uchwały.
Zaskarżonej uchwale Prokurator zarzucił:
a) obrazę art. 59 ust. 1 i art. 59 ust. 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz.U. z 2009 r., Nr 157, poz. 1240 z późn. zm.) w zw. z art. 7 i art. 94 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, stanowiącą rażące naruszenie prawa poprzez określenie w § 2 ust. 1 pkt 1, 2, 3, 4, 5 uchwały, iż należność może być umorzona w całości lub w części, gdy osoba fizyczna zmarła, nie pozostawiając żadnego majątku albo pozostawiła majątek niepodlegający egzekucji na podstawie odrębnych przepisów, albo pozostawiła przedmioty codziennego użytku domowego, których łączna wartość nie przekracza kwoty 6000 zł (pkt 1), osoba prawna została wykreślona z właściwego rejestru osób prawnych przy jednoczesnym braku majątku, z którego można by egzekwować należność, a odpowiedzialność z tytułu należności nie przechodzi z mocy prawa na osoby trzecie (pkt 2), zachodzi uzasadnione przypuszczenie, że w postępowaniu egzekucyjnym nie uzyska się kwoty wyższej od kosztów dochodzenia i egzekucji tej należności lub postępowanie egzekucyjne okazało się nieskuteczne (pkt 3), jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej uległa likwidacji (pkt 4), zachodzi ważny interes dłużnika lub interes publiczny (pkt 5), przy jednoczesnym ustaleniu w § 2 ust. 2 uchwały, iż umorzenie należności w powyższych przypadkach może nastąpić na wniosek dłużnika, jak również z urzędu, podczas gdy powołane przepisy ustawy o finansach publicznych nie dają podstawy do stanowienia tego rodzaju uregulowań;
b) obrazę art. 59 ust. 1 i 2 ustawy o finansach publicznych w zw. z art. 7 i art. 94 Konstytucji RP stanowiącą rażące naruszenie prawa poprzez sformułowanie w § 3 ust. 1 zaskarżonej uchwały, iż w przypadkach uzasadnionych względami społecznymi lub gospodarczymi Wójt Gminy, na wniosek dłużnika może odraczać terminy zapłaty całości lub części należności lub rozłożyć płatność całości lub części należności na raty, podczas gdy treść art. 59 ust. 2 ustawy o finansach publicznych nie przewiduje kompetencji dla organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego do określania, uściślania czy rozwijania przesłanek przyznania ulg aktem prawa miejscowego.