Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach, w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Krzysztof Winiarski (spr.) Sędzia NSA Eugeniusz Christ Asesor WSA Teresa Randak Protokolant: Agnieszka Zygmunt po rozpoznaniu w dniu 19 maja 2006 r. na rozprawie sprawy ze skargi "A" S.C. w G. - R. C., L. C. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...]r., nr [...] w przedmiocie ulgi płatniczej - umorzenie odsetek za zwłokę 1) uchyla zaskarżoną decyzję; 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w K. na rzecz strony skarżącej kwotę [...] zł. (słownie: [...] złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Pismem z dnia [...] 2000 r. spółka cywilna "A" - R. C. i L. C. zwróciła się o umorzenie odsetek za zwłokę od zaległego podatku od towarów i usług za miesiące [...] - [...] 1996, [...] - [...] 1997 r., [...] 1997, [...] - [...] 1998 r. w kwocie [...] zł.
We wniosku podniesiono, że obciążenie powyższą należnością jest ponad możliwości firmy, stanowiące zagrożenie dla jej dalszej egzystencji oraz, że zaległość podatkowa powstała bez jej winy, a była wynikiem działań nieuczciwego kontrahenta, którego strona nie mogła kontrolować. Skarżąca spółka dokonywała zakupów w firmie P. K. "B". Kontrola przeprowadzona w tej firmie pozwoliła ustalić, że nie posiadała ona dokumentacji źródłowej, w tym deklaracji VAT-7 za miesiące [...] - [...] 1996, [...] - [...] 1997, [...] - [...] 1998, [...] - [...] 1998. Konsekwencją tych ustaleń była kontrola u strony skarżącej, która wykazała, że w ww. okresie dokonywała zakupów w firmie "B", która nie posiadała kopii wystawionych wówczas faktur dla S.C. "A". Ustalenia te spowodowały wydanie decyzji określającej wysokość zobowiązania strony skarżącej w podatku od towarów i usług za wymienione miesiące ([...]zł.) i odsetek za zwłokę w wysokości [...] zł., jak też ustalenia dodatkowego zobowiązania w tym podatku.
We wniosku podniesiono został również argument, iż postępowanie w stosunku do firmy "B" toczyło się od 1997 r., o czym strona nie została powiadomiona, co naraziło ją na kontynuowanie współpracy z nieuczciwym kontrahentem. O niezapłaceniu podatku VAT przez swego kontrahenta skarżący dowiedzieli się dopiero [...] 2000 r., a tak doży upływ czasu spowodował naliczenie wysokich odsetek.
W dniu [...] 2000 r. Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego w G. wydał decyzję nr [...] , którą odmówił spółce uwzględnienia powyższego wniosku. Rozstrzygnięcie to zostało utrzymane w mocy decyzją Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] r. nr [...].
Wskutek zaskarżenia powyższego rozstrzygnięcia Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie Ośrodek Zamiejscowy w Katowicach uchylił decyzję organu odwoławczego wyrokiem z dnia 17 stycznia 2003 r. (I SA/Ka 2333/01). W uzasadnieniu wyroku m.in. stwierdzono, że ustalenia organów mają charakter zbyt ogólnikowy. Zarzucając organom podatkowym nie rozpatrzenie wniosku podatnika z dostatecznym uwzględnieniem art. 121 Ordynacji podatkowej, wskazano jednocześnie, że konieczne jest ustalenie czy postępowanie wobec kontrahenta skarżących - P. K. było prowadzone w terminach zgodnych z przepisami ordynacji podatkowej. Przyjęto przy tym stanowisko, że naruszenie tych norm nie powinno nieść negatywnych konsekwencji dla strony skarżącej. Uznano również za niewłaściwy argument odmowy umorzenia, że odsetki od zaległości są konsekwencją ostatecznych decyzji podatkowych, a stronę stać na ich zapłacenie.
W konsekwencji powyższego Dyrektor Izby Skarbowej, decyzją z dnia [...] r. nr [...], uchylił w całości decyzję organu podatkowego pierwszej instancji z dnia [...] r. i przekazał sprawę temu organowi do ponownego rozpatrzenia.
Wskutek przeprowadzenia ponownego postępowania Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego w G. wydał w dniu [...] r. decyzję nr [...] , którą odmówił umorzenia odsetek za zwłokę od zaległego podatku od towarów i usług za miesiąca [...]-[...] 1997, [...] 1997, [...] - [...] 1998 w kwocie [...] zł. oraz umorzył postępowanie w części dotyczącej umorzenia odsetek za zwłokę od zaległego podatku od towarów i usług za miesiące [...] - [...] 1996 oraz [...] 1997 w kwocie [...] zł., z uwagi na jego bezprzedmiotowość.