Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach w przedmiocie odpowiedzialności osoby trzeciej za zaległości podatkowe i odsetki za zwłokę od tych zaległości w podatku od towarów i usług za marzec i kwiecień 2014 r. oraz koszty egzekucyjne
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Adam Nita (spr.), Sędziowie WSA Wojciech Gapiński, Dorota Kozłowska, Protokolant specjalista Marta Lewicka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 października 2021 r. sprawy ze skargi M. G. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odpowiedzialności osoby trzeciej za zaległości podatkowe i odsetki za zwłokę od tych zaległości w podatku od towarów i usług za marzec i kwiecień 2014 r. oraz koszty egzekucyjne oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/11

Zaskarżoną decyzją z [...] r., nr [...] Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Katowicach (zwany dalej Organem odwoławczym lub Organem II instancji) utrzymał w mocy decyzję Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w K. (w dalszej części uzasadnienia określanego mianem Organu I instancji lub Naczelnika Urzędu Skarbowego) z [...] r., nr [...]. W tym rozstrzygnięciu nieostatecznym orzeczono o odpowiedzialności podatkowej M. G. (zwanego dalej Prezesem Zarządu, Stroną lub Skarżącym) jako byłego członka zarządu A S.A. z siedzibą w K. (w dalszej części uzasadnienia określanej mianem Podatnika lub Spółki). Odpowiedzialność Strony jako osoby trzeciej ustalona w konstytutywnej decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego obejmowała zaś zaległości podatkowe Spółki z tytułu podatku od towarów i usług za marzec 2014 r. i kwiecień 2014 r., odsetki za zwłokę należne od tych kwot na dzień wydania decyzji oraz koszty postępowania egzekucyjnego. Wartości tych należności zostały wskazane w nieostatecznej decyzji Organu I instancji.

Stan faktyczny sprawy, ustalony przez Naczelnika Urzędu Skarbowego przedstawia się następująco. Skarżący zasiadał w zarządzie Spółki od 29 października 2013 r. do 14 września 2015 r. (dzień złożenia rezygnacji). W tym czasie był on jedynym członkiem tego gremium - pozostali dwaj członkowie zarządu dołączyli do niego po 27 maja 2014 r., (pierwszy z nich 31 października 2014r., a drugi - 12 maja 2015 r.). Z kolei decyzje określające Spółce wysokość podatku od towarów i usług, za wskazane wcześniej dwa miesiące 2014 r., wydane na podstawie art. 108 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zostały doręczone Podatnikowi reprezentowanemu przez kuratora, w trybie art. 150 Ordynacji podatkowej. Miało to miejsce [...] r.

Kolejnym, zdarzeniem istotnym w sprawie było to, że [...] r. Prezesowi Zarządu doręczono postanowienie Organu I instancji, datowane na [...] r. o wszczęciu postępowania w przedmiocie odpowiedzialności podatkowej osoby trzeciej. Z tej sekwencji zdarzeń Naczelnik Urzędu Skarbowego wyprowadził wniosek, że postępowanie w sprawie odpowiedzialności podatkowej Strony jako byłego członka zarządu Spółki zostało zainicjowane już po doręczeniu temu podmiotowi deklaratoryjnej decyzji podatkowej, w której określono wysokości podatku od towarów i usług za marzec 2014 r. i kwiecień 2014 r.

Odnosząc się do kwestii bezskuteczności egzekucji powadzonej w stosunku do Podatnika, Naczelnik Urzędu Skarbowego wyartykułował kilka okoliczności. Wspomniany podmiot wskazał, że [...] r. wystawił tytuły wykonawcze, obejmujące zaległości z tytułu podatku od towarów i usług za marzec 2014 r. i za kwiecień 2014 r. Dokumenty te nie zostały skutecznie doręczone Podatnikowi. Podniesiono jednak, że Organ I instancji prowadził w stosunku do Spółki postępowanie egzekucyjne, obejmujące zaległość w podatku od towarów i usług za czerwiec 2015 r. Miało to miejsce w oparciu o tytuł wykonawczy wystawiony [...] r. Działania te nie doprowadziły do wyegzekwowania dochodzonej należności. Dodatkowo, Naczelnik Urzędu Skarbowego wskazał na podjęte przez siebie czynności egzekucyjne w postaci zajęcia wierzytelności z rachunków bankowych i wkładów oszczędnościowych w konkretnych, wskazanych z nazwy bankach. W większości przypadków (szczegółowo omówiono je w uzasadnieniu decyzji nieostatecznej) czynności te nie były skuteczne. Jedynie w jednej sytuacji zajęcie było efektywne, ale nieco ponad miesiąc po jego dokonaniu rachunek bankowy Spółki został zamknięty. Ponadto, do zajęcia środków na rachunku bankowym Podatnika doszło w przypadku jeszcze jednego, wskazanego z nazwy banku.

Strona 1/11