Sprawa ze skargi A S.A. w W. na interpretację Prezydenta Miasta B. w przedmiocie podatku od nieruchomości
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dorota Kozłowska, Sędzia WSA Wojciech Gapiński, Asesor WSA Katarzyna Stuła-Marcela (spr.), Protokolant specjalista Agnieszka Rogowska-Bil, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 stycznia 2022 r. sprawy ze skargi A S.A. w W. na interpretację Prezydenta Miasta B. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/12

1. A S.A. w W. (dalej: skarżąca lub spółka) wniosła skargę na interpretację indywidualną Prezydenta Miasta B. (dalej: organ interpretacyjny) z [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości.

2. Stan sprawy.

2.1. W dniu 28 maja 2021 r. wpłynął do tutejszego organu podatkowego wniosek spółki o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą polegającą w przeważającej części na produkcji różnorodnych tkanin i opakowań. Jest właścicielem ponad [...] m2 powierzchni użytkowej budynków usytuowanych na nieruchomościach gruntowych położonych w B. przy ul. [...]. Jeszcze w latach 90 produkcja odbywała się na całej powierzchni zakładu spółki. Z biegiem lat wraz z przeniesieniem zakładu produkcyjnego z B. do W., powierzchnia budynków w B. w części o powierzchni użytkowej [...] m2 została wyłączona z użytku.

W okresie X-XII 2016-2020 r. wnioskodawca użyczał część nieużytkowanych powierzchni tj.: [...] m2 B. Zgodnie z decyzją Samorządowego Kolegium Odwoławczego powierzchnia użyczana B była opodatkowana stawką dla budynków pozostałych. Pozostała nieużytkowana powierzchnia w wielkości [...] m2 była opodatkowana najwyższą stawką podatkową dla budynków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Z końcem roku 2020 umowa z B została rozwiązana i od 2021 roku powierzchnia użytkowa wszystkich budynków wnioskodawcy (wraz z częściami nieużytkowanymi) została opodatkowana najwyższą stawką tj. od związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powyższe, w okresie od 2016 r. do 2021 r. przedmiotowe nieruchomości nie służyły uzyskiwaniu dochodów z aktywności będącej przedmiotem prowadzonej działalności gospodarczej, nie były one wykorzystywane faktycznie.

W związku z tak przedstawionym stanem faktycznym spółka zwróciła się z prośbą o odpowiedź na pytanie: czy w świetle przytoczonego stanu faktycznego. wnioskodawca powinien za okres 2016-2021 zakwalifikować niewykorzystywane nieruchomości do budynków niezwiązanych z prowadzeniem działalności gospodarczej oraz w związku z tym opodatkować wymienione budynki lub ich części stawką określoną na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. e ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1170, ze zm. - u.p.o.l.) - dla budynków pozostałych.

Według stanowiska wnioskodawcy, mając na uwadze przepis art. 1a ust. 1 pkt 3 w zw. z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego (TK) z dnia 24 stycznia 2021 r. sygn. akt SK 39/19 w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 1 lit. c oraz art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. e oraz art. 4 ust. 1 pkt. 3 u.p.o.l., powinien on zakwalifikować przedmiotowe nieruchomości do budynków niezwiązanych z prowadzeniem działalności gospodarczej oraz w związku z tym opodatkować wymienione budynki lub ich części stawką określoną w art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. e ww. ustawy dla budynków pozostałych.

Strona 1/12