Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych
Uzasadnienie strona 2/11

Podatnik dodatkowo powołuje się na treść art. 7 § 1 Ordynacji podatkowej, argumentując, że kluczowym warunkiem uznania danego podmiotu za podatnika jest powstanie zindywidualizowanego obowiązku podatkowego w stosunku do tego podmiotu.

Zarzut naruszenia przez organ podatkowy pierwszej instancji przepisów prawa procesowego podatnik uzasadnia tym, iż organ ten nie odniósł się do przedstawionych przez niego argumentów prawnych, co jest jednoznaczne z zaniedbaniem staranności procesowej. Zwrócił uwagę, że dokonana przez Naczelnika Urzędu Skarbowego ocena dowodów zawiera luki, jest wewnętrznie sprzeczna oraz ma charakter dowolny.

Dyrektor Izby Skarbowej w K. decyzją z dnia [...]r. nr [...] utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu podatkowego pierwszej instancji.

W pierwszej kolejności organ odwoławczy omówił wynikające z art. 6 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uwarunkowania zastosowania wspólnego opodatkowania małżonków, które stanowi wyjątek od reguły odrębnego opodatkowania, przewidzianego w art. 6 ust. 1. Zwrócono przy tym uwagę, iż zgodnie z art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wspólne opodatkowanie nie może mieć miejsca w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Zwrócono także uwagę na treść art. 9 ust. 1 zdaniem 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. - jeżeli do dnia 20 stycznia roku podatkowego podatnik nie zgłosi likwidacji działalności gospodarczej lub nie dokona wyboru innej formy opodatkowania, uważa się, że nadal prowadzi działalność opodatkowaną w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

W dalszej kolejności odniesiono się do ustaleń stanu faktycznego. Podkreślono, że w dniu [...]r. J. G. wraz z A. R. dokonały formalnego zgłoszenia działalności gospodarczej w zakresie: usługi [...], [...] w zakresie [...],[...] dla osób fizycznych i prawnych. Zwrócono uwagę, że w tym samym dniu został w Urzędzie Skarbowym złożony formularz NIP-2 oraz formularz VAT-6, będący oświadczeniem o wyborze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Na złożonych drukach określono datę rozpoczęcia działalności gospodarczej na dzień [...]2000 r. Podmiotowi nadano numer identyfikacji podatkowej. Podniesiono również, że na podstawie art. 1a ust. 3 ustawy Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Rejestrze Sądowym, Prezydent Miasta R. wydał decyzję, którą dokonał wykreślenia dotychczasowego podmiotu gospodarczego (spółki A), a w to miejsce dokonano z dniem [...]2001 r. dwóch nowych wpisów, dotyczących odrębnie każdej ze wspólniczek. Wspólniczki przy tym dokonały zmiany nazwy spółki (nowa nazwa - "B").

Okoliczność, iż J. G. (oraz jej wspólniczka) zastosowała się do wymogów ustawy przepisy wprowadzające ustawę o KRS (dokonała ponownego wpisu do ewidencji działalności gospodarczej), w ocenie organu odwoławczego dowodzi, iż była podmiotem gospodarczym prowadzącym działalność gospodarczą w rozumieniu prawa. Nie uwzględniono twierdzeń odwołania, że plany dotyczące podjęcia działalności miały charakter teoretycznych rozważań. Zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej dokonanie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, składane deklaracje NIP i VAT-6 wywołują skutki prawne, od których podatnicy nie mogą się uchylać. Zwrócono też uwagę na fakt, że wspólniczki rozpoczynając działalność gospodarczą, ani też w latach późniejszych nie zrzekły się opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Strona 2/11