Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dorota Kozłowska (spr.), Asesor WSA Katarzyna Stuła-Marcela, Sędzia WSA Bożena Suleja - Klimczyk, po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 11 czerwca 2019 r. sprawy ze skargi A. K. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania zażaleniowego w sprawie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji określającej wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2012 r. uchyla zaskarżone postanowienie.
Postanowieniem z dnia [...] r. nr [...]Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Katowicach (dalej: organ odwoławczy), na podstawie art. 233 § 1 pkt 3 oraz art. 208 § 1 w zw. z art. 239 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 800 ze zm., dalej: O.p.), po rozpatrzeniu zażalenia A. K. (dalej: podatniczka, skarżąca) na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Z. (dalej: organ pierwszej instancji) z dnia [...]r. nr [...], nadające rygor natychmiastowej wykonalności decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w Z. z dnia [...]r. nr [...], określającej zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2012 r. w wysokości [...]zł, umorzył postępowanie zażaleniowe.
Postanowienie organu odwoławczego zostało wydane w następującym stanie faktycznym i prawnym:
Postanowieniem z dnia [...]r. organ pierwszej instancji nadał rygor natychmiastowej wykonalności decyzji z dnia [...]r., które doręczono podatniczce w dniu 25 czerwca 2018 r. W uzasadnieniu tego postanowienia organ wskazał, iż z uwagi na fakt, że podatniczka nie posiada majątku o wartości odpowiadającej wysokości zaległości podatkowej z odsetkami, na których można ustanowić hipotekę przymusową lub zastaw skarbowy, które to korzystałyby z pierwszeństwa zaspokojenia, ziściła się przesłanka do nadania decyzji nieostatecznej organu pierwszej instancji rygoru natychmiastowej wykonalności, zgodnie z art. 239b § 1 pkt 2 O.p.
Na powyższe postanowienie podatniczka złożyła zażalenie, w którym wniosła o jego uchylenie, wskazując, iż organ podatkowy celowo wykorzystał fakt jej przebywania w zakładzie karnym, a co za tym idzie, brak możliwości skutecznej obrony jej praw. Podniosła, iż kwota [...]zł, która określa zobowiązanie podatkowe nie ma oparcia w przepisach, a nadto wyraziła stanowczy sprzeciw dla opisywanego działania organu. Dodatkowo wskazała, że jest w posiadaniu dokumentów na poparcie swojego stanowiska, jednak z uwagi na odbywanie kary pozbawienia wolności nie może nimi dysponować.
Pismem z dnia 13 sierpnia 2018 r. uzupełniającym zażalenie podatniczka wniosła o zawieszenie bądź uchylenie postanowienia w przedmiocie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności nieostatecznej decyzji z dnia [...]r. do czasu rozstrzygnięcia sprawy przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach, gdyż zgodnie z art. 201 pkt 2 O.p. postępowanie winno być zawieszone do czasu wydania decyzji przez w/w organ.
Organ odwoławczy postanowieniem z dnia [...]r. umorzył postępowanie zażaleniowe jako bezprzedmiotowe. Organ odwoławczy podniósł, że od decyzji organu pierwszej instancji z [...]r. podatniczka skutecznie wniosła odwołanie. Organ odwoławczy decyzją z dnia [...]r. nr [...] utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji z dnia [...]r., określającą zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2012 r. w wysokości [...]zł, którą doręczoną podatniczce w dniu 7 sierpnia 2018 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w L. (realizujący egzekucję administracyjną na zlecenie organu pierwszej instancji) dokonał czynności egzekucyjnych w dniu [...]r., a więc już po doręczeniu podatniczce decyzji organu odwoławczego utrzymującej w mocy decyzję pierwszoinstancyjną. W sprawie doszło więc do wydania decyzji ostatecznej, której nie może zostać nadany rygor natychmiastowej wykonalności, co oznacza, że egzekucja administracyjna podlega wykonaniu z mocy prawa, a tym samym ustały skutki prawne postanowienia o nadaniu rygoru natychmiastowej wykonalności nieostatecznej decyzji, więc postępowanie zażaleniowe stało się bezprzedmiotowe.