Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Teresa Randak (spr.), Sędziowie WSA Beata Machcińska, Anna Tyszkiewicz-Ziętek, Protokolant Katarzyna Lisiecka-Mitula, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 kwietnia 2016 r. sprawy ze skargi I. S. na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] nr [...] w przedmiocie ulg w spłacaniu należności pieniężnych, do których nie stosuje się przepisów Ordynacji podatkowej uchyla zaskarżoną decyzję.
Decyzją z dnia [...] nr [...] Dyrektor ZUS Oddziału w C. - dalej określanym "Dyrektor" - po rozpoznaniu wniosku I. S. - dalej określanej zamiennie "wnioskodawczyni", "zobowiązana" lub "skarżąca" - o ponowne rozpatrzenie sprawy umorzenia należności z tytułu nie opłaconych w terminie składek, na podstawie art. 138 § 1 pkt. 1 ustawy z dnia 14.06.1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013r., poz. 267) utrzymał w mocy decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w sprawie [...] z dnia [...], którą odmówiono umorzenia należności z tytułu nieopłaconych w terminie składek w części finansowanej przez płatnika w łącznej kwocie 13.573,60 zł.
Uzasadniając rozstrzygnięcie, Dyrektor wskazał, że w dniu [...] wydana została decyzja odmawiająca umorzenia należności z tytułu nieopłaconych w terminie składek w części finansowanej przez płatnika, ponieważ zdaniem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w C. nie wystąpiła w sposób bezsporny żadna z przesłanek wymienionych w art. 28 ust. 3 pkt.3, 5 i 6 ustawy z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2015, poz. 121) uzasadniających uznanie ww. należności za całkowicie nieściągalne, co jest warunkiem koniecznym do ich ewentualnego umorzenia. Zdaniem tego organu zobowiązana nie wykazała także, iż z uwagi na sytuację materialną oraz rodzinną uregulowanie należności wpłatami własnymi lub w ramach układu ratalnego wiązałoby się z brakiem możliwości zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych.
Pismem z dnia 1 lipca 2015 r. organ poinformował zobowiązaną o możliwości czynnego udziału w każdym stadium postępowania administracyjnego oraz możliwości uzyskania wszelkich informacji dotyczących faktycznych i prawnych okoliczności związanych z rozpatrzeniem wniosku. Na powyższe pismo zobowiązana nie zareagowała.
Dyrektor ZUS utrzymując w mocy decyzję organu I instancji w pierwszej kolejności odwołał się do art. 28 ust. 2 ustawy z dnia 13.10.1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2015, poz. 121), zgodnie z którym, należności z tytułu składek (w tym także odsetki za zwłokę, koszty upomnienia, opłata dodatkowa) mogą być umarzane tylko w przypadku stwierdzenia ich całkowitej nieściągalności, której przypadki określone są w art. 28 ust. 3 pkt 1-6 ww. ustawy.
Dyrektor uznał, iż organ I instancji prawidłowo przyjął, iż nie wystąpiły z oczywistych przyczyn przesłanki wymienione w art. 28 ust. 3 pkt 1, 2, 4 i 4a. Nie wystąpiła przesłanka wymieniona w pkt 3, ponieważ choć działalność gospodarcza nie jest już co prawda prowadzona, jednak nie stwierdzono braku majątku, z którego może być prowadzone postępowanie egzekucyjne. Nie wystąpiła przesłanka wymieniona w pkt 5, ponieważ naczelnik urzędu skarbowego ani komornik sądowy nie stwierdzili jak dotąd braku majątku, z którego można prowadzić egzekucję. Nie wystąpiła przesłanka wymieniona w pkt 6, ponieważ nie jest wykluczone, że w postępowaniu egzekucyjnym uzyska się kwoty przekraczające wydatki egzekucyjne. Jak wskazał Dyrektor ZUS obecnie prowadzone jest postępowanie egzekucyjne do rachunku bankowego zobowiązanej.