Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wojciech Gapiński, Sędzia NSA Eugeniusz Christ (spr.), Sędzia WSA Anna Tyszkiewicz-Ziętek, po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 14 marca 2019 r. sprawy ze skargi Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości w Warszawie na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach z dnia [...] nr [...] w przedmiocie wyjaśnienia wątpliwości co do treści postanowienia 1) uchyla zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach z dnia [...], nr [...] 2) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach na rzecz strony skarżącej kwotę 597 (pięćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Postanowieniem z dnia [...] Nr [...] wydanym na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 144 oraz art. 113 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. 2017. 1257 ze zm.) dalej K.p.a. oraz art. 17 § 1b, art. 18 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (t.j. Dz. U. 2018. 1314 ze zm.) dalej ustawa egzekucyjna, po rozpatrzeniu zażalenia Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości w Warszawie, dalej wierzyciel lub Agencja, na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach (dalej Dyrektor lub organ nadzoru) z dnia [...] Nr [...] w sprawie wyjaśnienia na żądanie wierzyciela z dnia 8 maja 2018 r. wątpliwości co do treści postanowienia organu nadzoru z dnia [...] Nr [...] uchylającego postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w B. (dalej organ egzekucyjny) z dnia [...] Nr [...] o umorzeniu postępowania egzekucyjnego, prowadzonego wobec B Sp. z o.o. w likwidacji (dalej Spółka lub zobowiązana) na podstawie tytułów wykonawczych z dnia [...] o Nr [...] i umarzającego postępowanie w sprawie, Dyrektor utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie.
Uzasadniając rozstrzygnięcie organ nadzoru stwierdził, że w zaskarżonym postanowieniu wyjaśnił, że konsekwencją jego orzeczenia z dnia [...] winno być wydanie przez organ egzekucyjny postanowienia o umorzeniu postępowania egzekucyjnego skierowanego do zobowiązanej, lecz ze wskazaniem prawidłowej podstawy prawnej tj. art. 59 § 2 ustawy egzekucyjnej.
Nie zgadzając się z takim wyjaśnieniem, wierzyciel złożył zażalenie wskazując, że Agencja zwróciła się o wyjaśnienie wątpliwości co do treści postanowienia organu nadzoru z dnia [...], wydanego przy zastosowaniu przepisu art. 138 § 1 pkt 2 K.p.a., zaś wyjaśniając treść tego postanowienia, organ nadzoru wskazał, iż intencją postanowienia Dyrektora było wydanie przez organ egzekucyjny postanowienia o umorzeniu postępowania egzekucyjnego do majątku Spółki w oparciu o prawidłową podstawę prawną tj. art. 59 § 2 ustawy egzekucyjnej.
Zdaniem Agencji, takie wyjaśnienie nie mieści się w treści zastosowanego przez organ nadzoru przepisu art. 113 § 2 K.p.a., gdyż postanowienie objęte wyjaśnieniem uchylało i umarzało postępowanie organu egzekucyjnego, a więc zakończyło sprawę w danej instancji bez jej merytorycznego rozstrzygnięcia, tj. orzeczenia co do jej istoty. Takie rozstrzygnięcie definitywnie kończy postępowanie i organ administracyjny jest tym orzeczeniem związany. Wydanie postanowienia, które w oparciu o art. 113 § 2 K.p.a., wskazuje organowi egzekucyjnemu właściwą ścieżkę postępowania, co doprowadziłoby do wydania kolejnego postanowienia obarczonego wadą prawną stanowiącą przesłankę stwierdzenia jego nieważności. Zdaniem wierzyciela, Dyrektor nie wyjaśnił zaskarżonym postanowieniem wątpliwości co do treści decyzji, lecz orzekł po raz ponowny, zmieniając treść sentencji postanowienia z dnia [...], naruszając tym samym i art. 113 § 2 K.p.a. oraz art. 138 § 1 pkt 2 K.p.a.