Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Wiciak, Sędziowie NSA Eugeniusz Christ, Małgorzata Wolf-Mendecka (spr.), Protokolant Izabela Maj, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 kwietnia 2009 r. sprawy ze skargi A Sp. z o. o. w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości oddala skargę
Decyzją z dnia [...] nr [...] Prezydent Miasta G. orzekł o odpowiedzialności podatkowej A Spółka z o.o. za odsetki od zaległego podatku od nieruchomości B S.A. w upadłości za 2002 r. w kwocie [...] zł. Kwota ta stanowiła [...] % odsetek od podatku za 2002 r., naliczonych do dnia 15.12.2006 r. w wysokości [...] zł.
W odwołaniu od powyższej decyzji pełnomocnik Spółki zarzucił, że odpowiedzialność osób trzecich przewidziana w art. 107 § 1 Ordynacji podatkowej ma akcesoryjny i subsydiarny charakter, a źródłem tej odpowiedzialności może być tylko niewypełnianie obowiązków przez podatnika. Subsydiarny charakter tej odpowiedzialności nie pozwala na dowolny wybór podmiotu, w stosunku do którego kierowane będzie roszczenie i wymaga w pierwszym rzędzie dochodzenia należności od podatnika. Pełnomocnik wskazał przy tym, iż podatnik posiada środki finansowe, które umożliwią realizację jej zobowiązań, zaś posiłkowy charakter odpowiedzialności podatkowej osób trzecich, wynikający zarówno z art. 107, jak i 112 Ordynacji podatkowej nie pozwala na wydanie decyzji o odpowiedzialności podatkowej strony, kiedy trwa proces zaspokajania należności przez podatnika. Pełnomocnik wskazał także, że Spółka nabyła między innymi prawo wieczystego użytkowania gruntu, które nie jest środkiem trwałym w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a zgodnie z art. 112 § 3 Ordynacji podatkowej odpowiedzialność nabywcy ograniczona jest od wartości nabytego środka trwałego. Tym samym Spółka mogłaby odpowiadać wyłącznie do wartości nabytych środków trwałych, czyli własności budynków posadowionych na nieruchomości.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. decyzją z dnia [...] nr [...] uchyliło decyzję organu pierwszej instancji i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia przez ten organ. Powodem uchylenia decyzji Prezydenta Miasta G. był - zdaniem SKO - brak decyzji tegoż organu podatkowego określającej wysokość odsetek za zwłokę. SKO przywołało przy tym przepisy art. 108 § 2 i 3 Ordynacji podatkowej stanowiące, że postępowanie w sprawie odpowiedzialności osoby trzeciej nie może zostać wszczęte między innymi przed dniem doręczenia decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego, a także decyzji określającej wysokość należnych odsetek za zwłokę. SKO wskazało przy tym, że nie podziela stanowiska Spółki, jakoby nie było możliwe wydanie decyzji o odpowiedzialności Spółki za zobowiązania B S.A. w upadłości, ponieważ egzekucja z majątku podatnika nie okazała się bezskuteczna.
Po wydaniu ww. decyzji Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. postanowieniem z dnia [...] wszczęło z urzędu postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji z [...]. Wynikiem tego ż postępowania była decyzja SKO z dnia [...] nr [...], stwierdzająca nieważność własnej decyzji z dnia [...]. Podstawą tego rozstrzygnięcia był art. 247 § 1 pkt 3 ustawy Ordynacja podatkowa.