Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Eugeniusz Christ, Sędzia WSA Wojciech Gapiński, Asesor WSA Monika Krywow (spr.), , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 8 lipca 2019 r. sprawy ze skargi M. K. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym 1. uchyla zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w T. z dnia [...] znak [...] oraz postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach z dnia [...] znak [...] i poprzedzające je postanowienie Prezydenta Miasta K. z dnia [...] znak [...], 2. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach na rzecz strony skarżącej kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Postanowieniem z dnia [...], nr [...], Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Katowicach (dalej jako "organ odwoławczy" lub "Dyrektor"), po rozpatrzeniu zażalenia M.K. (dalej jako "skarżący" lub "zobowiązany") na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w T. (dalej jako "organ egzekucyjny") z dnia [...], nr [...] o uznaniu za nieuzasadniony zarzutu nieistnienia obowiązku wskazanego w tytule wykonawczym nr [...] wystawionego przez Prezydenta Miasta K. (dalej jako "Kolegium") obejmującego opłaty dodatkowe za nieuiszczenie opłat za postój pojazdu skarżącego w strefie płatnego parkowania miasta K. w dniach: [...], [...], [...] [...], [...] (dwa postoje), [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...] [...], [...], [...], [...], [...] [...], [...], [...] [...], [...], [...], [...], [...], [...] (dwa postoje), [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...] (dwa postoje), [...], [...], [...], [...] (dwa postoje), [...] (błędnie wskazano w postanowieniu 20156 r.), [...], [...], [...] (dwa postoje), [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...] (dwa postoje), [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...] [...] oraz [...] oraz kosztów upomnienia, o którym mowa w art. 15 § 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1314 ze zm., dalej jako "u.p.e.a.") oraz o uznaniu za uzasadniony zarzut nieistnienia obowiązku wskazanego w powyższym tytule wykonawczym w zakresie opłat dodatkowych za nieuiszczenie opłaty za postój samochodu zobowiązanego dotyczącego parkowania w strefie płatnego parkowania miasta K. dniach: [...], [...], [...], [...] oraz [...], działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 w zw. z art. 144 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 2096, dalej jako "k.p.a.") oraz art. 18, art. 23 § 1 i § 4 pkt 1 i art. 34 § 5 u.p.e.a. uchylił zaskarżone postanowienie w części dotyczącej uznania za uzasadniony zarzut nieistnienia obowiązku wskazanego w powyższym tytule wykonawczym w zakresie opłat dodatkowych za nieuiszczenie opłaty za postój samochodu zobowiązanego dotyczącego parkowania w strefie płatnego parkowania miasta K. dniach: [...], [...], [...], [...] oraz [...] i w tym zakresie orzekł o uznania za uzasadniony zarzut nieistnienia obowiązku wskazanego w powyższym tytule wykonawczym w zakresie opłat dodatkowych za nieuiszczenie opłaty za postój samochodu zobowiązanego dotyczącego parkowania w strefie płatnego parkowania miasta K. dniach: [...], [...], [...], [...] oraz [...] i o umorzeniu postępowania egzekucyjnego w tym zakresie.
Powyższe postanowienie zapadło w następującym stanie faktycznym i prawnym:
W dniu [...] Wierzyciel wystawił wobec zobowiązanego tytuł wykonawczy o Nr [...] obejmujący należności z tytułu opłat dodatkowych za nieuiszczenie opłat za postój pojazdu o nr rej. [...] w strefie płatnego parkowania miasta K., po czym skierował tak wystawiony tytuł wykonawczy do organu egzekucyjnego, celem realizacji.