Sprawa ze skargi na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach w przedmiocie odmowy umorzenia postępowania egzekucyjnego uchyla zaskarżone postanowienie.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bożena Suleja-Klimczyk (spr.), Sędziowie WSA Dorota Kozłowska, Bożena Pindel, po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 8 maja 2018 r. sprawy ze skargi I. G. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia postępowania egzekucyjnego uchyla zaskarżone postanowienie.

Uzasadnienie strona 1/9

Postanowieniem z dnia [...]r. nr [...] Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Katowicach, działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 144 ustawy z dnia 14.06.1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1257 - dalej K.p.a.), art. 17 § 1, art. 18, art. 23 § 1, § 2 i § 4 pkt 1 oraz art. 59 § 5 ustawy z dnia 17.06.1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1201 - dalej u.p.e.a.) - po rozpatrzeniu zażalenia wniesionego przez I. G. (dalej strona lub zobowiązana) na postanowienie Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w G. z dnia [...] r. nr [...], którym odmówiono umorzenia postępowania egzekucyjnego prowadzonego na podstawie tytułów wykonawczych wystawionych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. z dnia [...] r. nr [...] i nr [...] - utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie.

Zaskarżone postanowienie zapadło w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego w G. prowadzi postępowanie egzekucyjne wobec zobowiązanej na podstawie tytułów wykonawczych wystawionych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z. z dnia [...] r. o ww. numerach. Jak wynika z treści tych dokumentów podstawę ich sporządzenia stanowiły deklaracje ubezpieczeniowe zobowiązanej, a dotyczą one składek na ubezpieczenie zdrowotne za październik 2005 i marzec 2006. Tytuły wykonawcze doręczono zobowiązanej w dniu 29.05.2006 r. ([...]) i 15.12.2006 r. ([...]), co strona potwierdziła podpisem złożonym na przedmiotowych dokumentach.

W toku prowadzonego postępowania organ egzekucyjny zawiadomieniem z dnia 17.02.2017 r. obejmującym powyższe tytuły wykonawcze zajął wynagrodzenie zobowiązanej za pracę w A Sp. z o.o. Zawiadomienie to doręczone jej zostało pocztą w dniu 28.02.2017 r.

W dniu 7.03.2017 r. do organu egzekucyjnego wpłynęło pismo strony z dnia 1.03.2017 r., nazwane skargą dotyczącą zawiadomienia o zajęciu wynagrodzenia. W treści pisma zobowiązana wskazała, że egzekwowany obowiązek został określony niezgodnie z treścią obowiązku wynikającego z decyzji organu administracyjnego, w postępowaniu egzekucyjnym dotyczącym należności pieniężnej nie uzyska się kwoty przewyższającej wydatki egzekucyjne, a ponadto obowiązek nie jest wymagalny ewentualnie wygasł, ponieważ w niniejszej sprawie doszło do przedawnienia zobowiązania. Jak podniosła, brak majątku i osiągane przez nią minimalne wynagrodzenie, które nie podlega egzekucji świadczą o bezskuteczności postępowania egzekucyjnego i niemożności uzyskania kwoty wyższej niż wydatki egzekucyjne. Zła kondycja majątkowa zobowiązanej przemawia jej zdaniem za koniecznością umorzenia postepowania egzekucyjnego.

Pismem z dnia 6.04.2017 r. organ egzekucyjny wezwał autorkę pisma do doprecyzowania żądania poprzez wskazanie jaki środek prawny stanowi ww. pismo. Organ wyjaśnił, że w przypadku braku doprecyzowania w terminie siedmiu dni pismo zostanie rozpoznane jako żądanie umorzenia postępowania egzekucyjnego. Wezwanie to zobowiązana otrzymała w dniu 24.04.2017 r. i nie udzieliła na nie odpowiedzi.

Strona 1/9