Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Irena Wesołowska (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Małgorzata Gorzeń, Sędzia WSA Krzysztof Przasnyski, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Monika Fabińska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 10 lipca 2013 r. sprawy ze skargi A Sp. z o.o. z siedzibą w na decyzję Dyrektora Izby Celnej w z dnia 30 listopada 2012 r. nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym za poszczególne miesiące 2006 r. oddala skargę.
Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej decyzją z dnia 25 marca 2009 r. określił "A" Sp. z o.o. z siedzibą w C. wysokość zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym za poszczególne miesiące 2006 r. w następujących wysokościach: za styczeń - 164.961,- zł, za luty - 145.100 zł, za marzec - 227.154 zł, za kwiecień - 348.236, zł, za maj - 251.309 zł, za czerwiec - 264.961 zł, za lipiec - 523.786 zł, za sierpień - 597.978 zł, za wrzesień - 570.040 zł, za październik - 415.323 zł, za listopad - 222.006 zł, oraz za grudzień - 240.017 zł.
Dyrektor Izby Celnej decyzją z dnia 22 czerwca 2009 r. utrzymał w mocy zaskarżone rozstrzygnięcie.
W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy podał, że kontrola podatkowa przeprowadzona u skarżącej wykazała, iż w wielu przypadkach dokumentowanie przez skarżącą sprzedaży oleju na cele opałowe nie odpowiadało wymogom formalnym określonym w § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z 22 kwietnia 2004 r. w sprawie obniżenia stawek podatku akcyzowego (Dz. U. Nr 87, poz. 825 ze zm., zwanego dalej rozporządzeniem), zgodnie z którym podmiot dokonujący sprzedaży olejów opałowych zobowiązany jest uzyskać od nabywcy produktu oświadczenie zawierające elementy szczegółowo określone w powołanym przepisie. Organ stwierdził, że w przypadku, gdy sprzedający nie dochował staranności w zakresie gromadzenia wskazanej dokumentacji, o której mowa w § 4 ust. 1 rozporządzenia, nie może stosować preferencyjnej stawki podatku akcyzowego zastrzeżonej w przypadku przeznaczenia oleju opałowego na cele opałowe. Przewidzianą bowiem przez ustawodawcę formą wyrażenia przez nabywcę woli i zamiaru przeznaczenia kupionego produktu na cele opałowe jest opisane wyżej oświadczenie. Organ podkreślił, że wyłącznie oświadczenie spełniające warunki opisane prawem, pochodzące od osób, które można zidentyfikować na podstawie danych wynikających z oświadczenia, uzasadnia zastosowanie niższej stawki podatku. W przekonaniu organu posiadanie oświadczenia nierzetelnego, tj. pochodzącego od nabywcy niemożliwego do zidentyfikowania na podstawie wskazanych w oświadczeniu danych, jest równoznaczne z brakiem takiego oświadczenia.
Dyrektor Izby Celnej wyjaśnił, że kontroli podatkowej przeprowadzonej u skarżącej poddano 1508 oświadczeń, z których wiele zawierało nieprawidłowości, co ustalono w oparciu o informacje ze zbiorów meldunkowych, dane z Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności oraz weryfikację wymogów formalnych (braki w zakresie nr PESEL, NIP, braki w określeniu rodzaju i typu posiadanych urządzeń grzewczych, określenia miejsca i daty wystawienia). Mając powyższe na uwadze organ odwoławczy uznał, za prawidłowe ustalenia organu pierwszej instancji, że sprzedaż oleju opałowego (w litrach) poświadczona niekompletnymi lub wystawionymi przez osoby nieistniejące oraz nie potwierdzona przez kontrahentów wynosiła ogółem w 2006 r. - 2.245.968 litrów. Organ odwoławczy dokonał wyliczenia należnego podatku za poszczególne miesiące z uwzględnieniem wysokości podatku uiszczonego na poprzednich etapach obrotu w wysokości identycznej, jak organ pierwszej instancji.