Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Gorzeń, Sędziowie Sędzia WSA Bartłomiej Adamczak, Sędzia NSA Zbigniew Romała (spr.), Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Beata Jarecka, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 4 sierpnia 2015 r. sprawy ze skargi ,,A" siedzibą w G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 13 lutego 2015 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości straty za 2010 rok oddala skargę.
Zaskarżoną decyzją z dnia 13 lutego 2015 r. Dyrektor Izby Skarbowej, po rozpatrzeniu odwołania "A" Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G., utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 8 sierpnia 2014 r. określającą stratę w podatku dochodowym od osób prawnych za 2010 r.
Stan faktyczny sprawy przedstawia się następująco:
W dniu 7 czerwca 2011 r. "A" Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w G. - dalej jako "Spółka", złożyła zeznanie CIT-8 o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) za 2010 r., w którym wykazała zerowe przychody i koszty uzyskania tych przychodów oraz taką samą zerową stratę. Na potwierdzenie prawidłowości danych wykazanych w ww. zeznaniu w dniu 27 listopada 2012 r. złożono rachunek zysków i strat za 2010 r.
W dniu 15 października 2013 r. Spółka złożyła korektę zeznania CIT-8 za 2010 r., w której wykazała przychody w wysokości 0 zł, koszty uzyskania przychodów w wysokości 2.316 zł oraz stratę w kwocie 2.316 zł. W dołączonym do korekty piśmie wyjaśniono, że przyczyną jej dokonania były nowe informacje dotyczące dokumentacji za 2010 r.
w zakresie podatku od nieruchomości.
Postanowieniem z dnia 7 maja 2014 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego wszczął z urzędu wobec Spółki postępowanie podatkowe w zakresie prawidłowości rozliczenia podatku dochodowego od osób prawnych za 2010 r., a po jego przeprowadzeniu decyzją z dnia 8 sierpnia 2014 r. określił Spółce stratę za 2010 r.
w kwocie 0 zł. Powodem dokonania odmiennego niż Spółka rozliczenia było stwierdzenie zawyżenia kosztów uzyskania przychodów o kwotę 2.316 zł stanowiącą podatek od nieruchomości położonej w S. przy ul. M. [...].
W wyniku wniesionego od powyższej decyzji odwołania Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał ją w mocy.
W uzasadnieniu decyzji z dnia 13 lutego 2015 r. organ odwoławczy w pierwszej kolejności odniósł się do postawionych w odwołaniu zarzutów.
Odnośnie kwestii pominięcia pełnomocnika Dyrektor wyjaśnił, że strona może działać przez pełnomocnika, jednakże niezbędne jest w tym celu złożenie do akt sprawy dokumentu stwierdzającego jego umocowanie. Wymogiem formalnym jest pisemne potwierdzenie udzielenia pełnomocnictwa, albo poprzez złożenie jego dokumentu, albo poprzez spisanie protokołu na okoliczność jego udzielenia. Tymczasem z akt sprawy wynika, że pismem z dnia 2 czerwca 2014 r. prezes zarządu Spółki E. K. udzieliła doradcy podatkowemu A. G. pełnomocnictwo do reprezentowania Spółki przed urzędem skarbowym w zakresie wszelkich rozliczeń podatkowych z budżetem państwa, w szczególności do składania wyjaśnień, odwołań, oświadczeń i innych pism oraz przedkładania dowodów i innej dokumentacji, a także uczestnictwa w toczących się sprawach rozliczeń finansowych dotyczących Spółki. Zdaniem organu odwoławczego, pełnomocnictwo to miało charakter ogólny i nie wskazywało, do jakiego konkretnego postępowania prowadzonego przez organ podatkowy został umocowany pełnomocnik Spółki, dlatego organ pierwszej instancji pismem z dnia 16 czerwca 2014 r. poinformował A. G., że w przypadku gdy zostało ustanowione pełnomocnictwo do występowania w imieniu Spółki w prowadzonym postępowaniu podatkowym w sprawie podatku dochodowego od osób prawnych za 2010 r., należy złożyć oryginał lub urzędowo poświadczony odpis pełnomocnictwa do akt tej sprawy. W przeciwnym wypadku pisma procesowe do tego postępowania będą kierowane wyłącznie do strony. Pismo to zostało również skierowane do wiadomości Spółki. W odpowiedzi A. G. wyjaśniła, że doradca podatkowy może zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) - dalej jako "Ordynacja podatkowa", posługiwać się pełnomocnictwem ogólnym. W odpowiedzi Naczelnik wyjaśnił, że czym innym jest czynność udzielenia pełnomocnictwa (w tym ogólnego), a czym innym czynność umocowania pełnomocnika w konkretnym postępowaniu podatkowym. Organ pierwszej instancji zwrócił się z prośbą o wyjaśnienie w sposób nie budzący wątpliwości, czy wolą mocodawcy wyrażoną w dokumencie pełnomocnictwa z dnia 2 czerwca 2014 r. było udzielenie A. G. pełnomocnictwa do reprezentowania Spółki w postępowaniu podatkowym dotyczącym podatku dochodowego od osób prawnych za 2010 r., a jeżeli tak, wezwał do złożenia pełnomocnictwa do tej sprawy. W odpowiedzi na ww. pismo złożono dwa oryginały pełnomocnictw z dnia 3 lipca 2014. udzielone A. G. przez prezesa zarządu Spółki o identycznej treści jak we wcześniejszym pełnomocnictwie z dnia