Sprawa ze skargi na decyzję Izby Skarbowej w S. w przedmiocie wyłączenia z opodatkowania w formie karty podatkowej
Tezy

Zakaz korzystania z usług osób nie zatrudnionych przez podatnika na podstawie umowy o pracę, jak i innych zakładów lub przedsiębiorstw z par. 5 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 1991 r. w sprawie karty podatkowej obejmuje jedynie usługi mieszczące się w tych, jakie wchodzą w zakres podstawowych czynności charakteryzujących rodzaj działalności opisanych w załączniku nr 2 do rozporządzenia.

Celem tego przepisu jest ograniczenie efektów działalności usługowej i usługowo-wytwórczej, przynoszących dochód. Nie mieści się w nim zatem korzystanie z usług pośrednictwa przy przyjmowaniu zleceń na wykonanie usług, to bowiem nie ma w zasadzie żadnego wpływu na zdolności usługowe lub wytwórcze podatnika.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Adama J. na decyzję Izby Skarbowej w S. z dnia 30.03.1998 r. (...) w przedmiocie wyłączenia z opodatkowania w formie karty podatkowej - uchyla zaskarżoną decyzję; (...).

Uzasadnienie strona 1/2

Naczelny Sąd Administracyjny uwzględnił skargę z przyczyn nie mieszczących się w podniesionych w niej zarzutach /art. 51 ustawy o NSA/, przyjął bowiem, że zaskarżona decyzja zapadła z naruszeniem prawa materialnego.

Niemniej jednak zgodzić się trzeba, że przebieg postępowania w sprawie wyłączenia z opodatkowania w formie karty podatkowej za 1994 r. mógł podważać u podatnika zaufanie do organów podatkowych i rodzić poczucie pokrzywdzenia oraz przeświadczenie o tendencyjności rozstrzygnięć.

Faktycznie, zaskarżona decyzja i poprzedzająca ją decyzja organu I instancji z dnia 12 grudnia 1997r. zapadły jedynie dzięki temu, iż skarżący odwołaniem zaskarżył wcześniejszą decyzję ustalającą wysokość stawki karty podatkowej za 1994r., a organ odwoławczy odwołanie to uwzględnił w drodze decyzji kasacyjnej.

W zaistniałym stanie można by nawet rozważać naruszenie zakazu reformationis in peius /art. 139 Kpa/, w szczególności gdy uwzględni się instytucję z art. 174 Kpa oraz to, że podstawa faktyczna zaskarżonej decyzji i poprzedzającej ją decyzji Urzędu była znana obu organom przy poprzednim rozpoznaniu sprawy.

Sąd uznał za niecelowe wnikanie w sporne w doktrynie zagadnienie dopuszczalności pogorszenia sytuacji strony w wyniku ponownego rozpoznania sprawy, przyjął bowiem za podstawę swego wyroku naruszenie prawa materialnego.

Celem zryczałtowanego opodatkowania dochodów osób fizycznych w formie karty podatkowej jest uproszczenie obliczania podatku z tytułu prowadzenia pewnych ściśle określonych rodzajów działalności usługowej i usługowo-wytwórczej w niewielkich rozmiarach.

Istotnym elementem zarówno przedmiotowego dla sprawy rozporządzenia z dnia 20 grudnia 1991 r. jak i dwu następnych /z dnia 23 grudnia 1994 r. - Dz.U. nr 140 poz. 787 ze zm. i z dnia 17 grudnia 1996r. - Dz.U. nr 151 poz. 717/ są przepisy /łącznie z tabelami stanowiącymi załączniki do rozporządzenia/ stanowiące o ograniczeniach rozmiarów działalności.

Do nich zaliczyć należy par. 5 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia. Zakaz korzystania z usług osób nie zatrudnionych przez podatnika na podstawie umowy o pracę jak i innych zakładów lub przedsiębiorstw z par. 5 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 1991 r. w sprawie karty podatkowe obejmuje jedynie usługi mieszczące się w tych, jakie wchodzą w zakres podstawowych czynności charakteryzujących rodzaj działalności opisanych w załączniku nr 2 do rozporządzenia.

Celem tego przepisu jest ograniczenie efektów działalności usługowej i usługowo-wytwórczej, przynoszących dochód. Nie mieści się w nim zatem korzystanie z usług pośrednictwa przy przyjmowaniu zleceń na wykonywanie usług, to bowiem nie ma w zasadzie żadnego wpływu na zdolności usługowe lub wytwórcze podatnika.

Powyższy pogląd wymaga pewnego uzupełnienia. Punkt przyjmowania zleceń musi znajdować się w tej samej miejscowości w jakiej podatnik wykonuje działalność gospodarczą, jeśli rodzaj działalności uzależnia wysokość stawki karty podatkowej od liczby mieszkańców miejscowości, w której prowadzona jest działalność.

Strona 1/2