Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Elżbieta Rischka (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Małgorzata Tomaszewska, Sędzia WSA Irena Wesołowska, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Maria Flisikowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 10 grudnia 2009 r. sprawy ze skargi "A" S.A. z siedzibą we W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 2 lipca 2009 r., nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2004 rok oddala skargę.
Zaskarżoną do sądu decyzją po rozpoznaniu odwołania "A" S.A. od decyzji Burmistrza Miasta nr [...] z dnia 13 lutego 2009 r. w sprawie określenia podatnikowi wysokości zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2004 rok w kwocie 308.045,10 zł, działając na podstawie 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.), art. 1a ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jednolity: Dz. U. 2006 r. Nr 121 poz. 844 z późn. zm.), w zw. z art. 3 pkt 3 i pkt 9, art. 3 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 7 lipca 1994 roku Prawo budowlane (Dz. U. 2006 r. Nr 156 poz.1118 z późn. zm.), utrzymało w mocy decyzję organu pierwszej instancji.
W uzasadnieniu SKO stwierdza, iż zaskarżoną decyzją organ pierwszej instancji określił podatnikowi "A" S.A. wysokości zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2004 rok w kwocie 308.045,10 złotych.
W odwołaniu od tej decyzji pełnomocnik Skarżącej Spółki zaskarżył ją i wniósł o jej uchylenie o umorzenie postępowania w sprawie, zarzucając jej naruszenie: art. 1a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych w zw. z art. 3 pkt 1 i 3 ustawy prawo budowlane, poprzez nieprawidłową interpretację i przyjęcie, że linia telekomunikacyjna stanowi budowlę podlegającą opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości, art. 121 Ordynacji podatkowej, poprzez prowadzenie postępowania podatkowego w sposób nie budzący zaufania podatnika do organów podatkowych, art. 122 ordynacji podatkowej poprzez brak rzetelnego ustalenia stanu faktycznego sprawy, art. 197 ordynacji podatkowej poprzez brak jego zastosowania i w konsekwencji brak powołania biegłego w sprawie wymagającej wiadomości specjalnych, art. 210 § 1 pkt 4 Ordynacji podatkowej, poprzez jego wadliwe zastosowanie polegające na braku wskazania podstawy prawnej decyzji. Następnie w piśmie z dnia 28 maja 2009 roku pełnomocnik skarżącej Spółki wskazał, iż w dalszym ciągu podtrzymuje twierdzenia zawarte w odwołaniu od decyzji oraz ponownie przywołał kluczowe elementy przemawiające za prawidłowością jego stanowiska odnośnie opodatkowania podatkiem od nieruchomości linii telekomunikacyjnych położonych w kanalizacji, szaf i urządzeń telekomunikacyjnych.
Rozpatrując przedmiotową sprawę w związku z wniesionym odwołaniem Kolegium ustaliło i zważyło, co następuje:
Skarżący w dniu 19 stycznia 2004 roku złożył deklaracje na podatek od nieruchomości określając w niej wartość budowli na kwotę 15.483.385 złotych, a kwotę podatku w wysokości 309.676,10 złotych. Dnia 19 marca 2004 roku skarżący dokonał korekty deklaracji na podatek dochodowy zmniejszając wartość budowli do kwoty 15.401.834,00 złote, a kwotę podatku do 308.045,10 złotych. Następnie skarżący w sierpniu 2008 roku ponownie złożył korektę deklaracji podatku od nieruchomości podając wartość budowli na kwotę 9.133.102,00 złote, a kwotę podatku na 182.670,40 złotych. Pismem z dnia 22 sierpnia 2008 roku skarżący zwrócił się do organu podatkowego o stwierdzenie nadpłaty w wysokości 125.374,70 złotych z tytułu nienależnie pobranego podatku od nieruchomości za 2004 rok oraz zwrot w/w nadpłaty na rachunek podatnika. Decyzją z dnia 25 września 2008 roku, następnie uchyloną przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia 14 stycznia 2009 roku, sygn. akt 4373/08 Burmistrz Miasta odmówił stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości Spółce za rok 2004.