oddala skargę w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie przywrócenia terminu do złożenia oświadczenia o wyborze formy opodatkowania na 1996 r.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
W niniejszej sprawie sąd uprawniony jest jedynie /zgodnie z zakresem właściwości określonym w art. 16 ust. 1 pkt 1 i art. 21 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym - Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ do kontroli zgodności z prawem decyzji o umorzeniu postępowania administracyjnego z wniosku strony o przywrócenie terminu do złożenia oświadczenia o zrzeczeniu się opodatkowania w 1996 r. w formie zryczałtowanej od przychodów ewidencjonowanych.
Na podstawie delegacji zamieszczonej w art. 30 ust. 6 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ Minister Finansów rozporządzeniem z dnia 14 grudnia 1995 r. w sprawie zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów ewidencjonowanych oraz niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne /Dz.U. nr 148 poz. 719/ określił termin oraz sposób zrzeczenia się przez podatnika opodatkowania w formie ryczałtu.
Zgodnie z par. 4 ust. 1 tego rozporządzenia zrzeczenie może być dokonane nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego /dla podatników rozpoczynających działalność w roku podatkowym - do dnia poprzedzającego dzień rozpoczęcia działalności/.
Stosownie do par. 4 ust. 2 rozporządzenia zrzeczenia dokonuje się przez złożenie właściwemu urzędowi skarbowemu pisemnego oświadczenia. Zasadnie zatem organy podatkowe przyjęły, że za zrzeczenie takie nie może być uznane złożenie deklaracji na zaliczkę miesięczną, w terminie przewidzianym dla dokonania tej czynności, przy opodatkowaniu na zasadach ogólnych.
Należy przy tym zauważyć, że gdyby nawet deklaracja na zaliczkę miesięczną na podatek dochodowy, złożona 20 lutego 1995 r., mogła na zasadzie domniemania faktycznego świadczyć o zrzeczeniu się przez podatnika opodatkowania w formie ryczałtu, to czynność ta - w zakresie zrzeczenia nie wywołałaby skutków prawnych, bowiem w wyżej wymienionych przepisach prawa materialnego zakreślono termin dla przesądzenia o formie opodatkowania na dany rok podatkowy /do 20 stycznia/. Z upływem tego terminu następuje z mocy prawa ukształtowanie praw i obowiązków podatnika prowadzącego działalność określoną w art. 14 w zw. z art. 30 ust. 1 pkt 6 wyżej wprawnego, bowiem termin z par. 4 ust. 1 wyżej wymienionego rozporządzenia jest terminem prawa materialnego, nie podlegającym przywróceniu, zasadnie zostało umorzone postępowanie w tym zakresie jako bezprzedmiotowe.
W tej sytuacji Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 27 ust. 1 ustawy o NSA orzekł o oddaleniu skargi jako nieuzasadnionej.
Argumentacja skarżącego co do obowiązującej go w 1996 r. formy opodatkowania będzie mogła być rozważana w sprawie dotyczącej określenia zobowiązania w podatku dochodowym za 1996 r. Ustosunkowanie się do tych zagadnień w sprawie z niniejszej skargi byłoby przedwczesne /i oparte na niepełnym materiale dowodowym/, bowiem skarżącemu przysługuje osobne odwołanie i ewentualnie skarga w postępowaniu wymiarowym.