Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Wojtynowska, Sędziowie Sędzia WSA Irena Wesołowska, Sędzia WSA Krzysztof Przasnyski (spr.), Protokolant Starszy Sekretarz sądowy Agnieszka Rupińska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 2 października 2013 r. sprawy ze skargi "A" Sp. z o.o. z siedzibą w C. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. z dnia 12 lutego 2013 r., nr [...] do [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do grudnia 2006 r. oddala skargę.
Decyzją z dnia 12 lutego 2013 r. Dyrektor Izby Skarbowej, po rozpatrzeniu odwołania "A" Sp. z o.o. z siedzibą C. orzekł o uchyleniu decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia 25 marca 2009 r. w części i określił zobowiązanie w podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do września, listopad i grudzień 2006 r. oraz kwotę zwrotu różnicy podatku do przeniesienia na następny miesiąc za październik 2006 r. w sposób odmienny od deklarowanego przez podatnika.
Decyzja Dyrektora Izby Skarbowej zapadła na tle następującego stanu faktycznego.
W wyniku przeprowadzonego postępowania kontrolnego i stwierdzenia nieprawidłowości dotyczących oświadczeń nabywców oleju opałowego, które zawierały nieprawdziwe dane personalno - adresowe Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej, decyzją z dnia 25 marca 2009 r. określił spółce wysokość zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym w sposób odmienny od zadeklarowanego za poszczególne miesiące 2006 r.
W związku z powyższym Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w dniu 25 marca 2009 r. wydał decyzję, w której określił spółce kwoty zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2006 r. z uwagi fakt powiększenia podstawy opodatkowania podatkiem VAT, zadeklarowanej przez podatnika, o podatek akcyzowy wnikający z ww. decyzji.
Decyzją z dnia 13 sierpnia 2009 r. Dyrektor Izby Skarbowej, po rozpatrzeniu odwołania spółki, utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.
Następnie spółka wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku na wspomnianą decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 13 sierpnia 2009 r. Domagając się uchylenia decyzji organów podatkowych obu instancji, skarżąca zarzuciła, że organy orzekające były zobowiązane do rozpatrzenia i oceny całego materiału dowodowego, nie zaś do ograniczenia się do przyjęcia ustaleń dokonanych przez organy prowadzące postępowanie w zakresie podatku akcyzowego. Skoro podatek akcyzowy jest jednym z elementów mających wpływ na określenie prawidłowej wysokości podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług, to organy podatkowe były właściwe do przeprowadzenia postępowania dowodowego w tym zakresie. Pełnomocnik skarżącej spółki zgłosił również zarzut naruszenia art. 65 ust. 1 ustawy z 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. nr 29, poz. 257 ze zm.) - zwanej dalej u.p.a. przez przyjęcie, że spółka używała sprzedawanego oleju niezgodnie z jego przeznaczeniem.
Na rozprawie w dniu 15 grudnia 2009 r. Sąd pierwszej instancji dopuścił dowód z akt postępowania o sygn. akt I SA/Gd 552/09 i dołączonych akt administracyjnych. Ustalono, że wyrokiem z dnia 10 grudnia 2009 r. wydanym w sprawie o podanej sygnaturze Sąd uchylił decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia 22 czerwca 2009 r. wydaną w stosunku do spółki w przedmiocie podatku akcyzowego za poszczególne miesiące 2006 r.