Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2007 r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marek Kraus (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Sławomir Kozik, Sędzia NSA Ewa Kwarcińska, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Marzena Cybulska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 4 listopada 2014 r. sprawy ze skargi A.S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 13 marca 2014 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2007 r. oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/17

1. Zaskarżoną decyzją z dnia 13 marca 2014 r. Dyrektor Izby Skarbowej po rozpatrzeniu odwołania A. O. - dalej jako "Skarżący" od decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 30 września 2013 r. określającej wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2007 r. z działalności gospodarczej w kwocie 44.349,00 zł, utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w trakcie prowadzonego postępowania kontrolnego w zakresie prawidłowości rozliczenia z budżetem w zakresie podatku dochodowego za lata 2007-2008 oraz podatku od towarów i usług za okres 1.10.2007-31.12.2007 i 1.04.2008-30.06.2008, stwierdził nieprawidłowości mające wpływ na ustalenie wysokości zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych z działalności gospodarczej prowadzonej w 2007 r.

Postanowieniem z dnia 31.05.2013r., Naczelnik Urzędu Skarbowego wszczął z urzędu postępowanie podatkowe wobec Skarżącego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2007r. z działalności gospodarczej opodatkowanej według zasad określonych w art. 30c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) - dalej jako "u.p.d.o.f.".

Na podstawie zgromadzonego w trakcie prowadzonego postępowania kontrolnego, jak i podatkowego materiału dowodowego organ I instancji stwierdził, że Skarżący prowadząc w 2007r. działalność gospodarczą pod nazwą firmy"A":

a) zaniżył przychody z tej działalności o niezaewidencjonowaną w księgach kwotę 399.971,66 zł, z czego:

- 396.900,00 zł dotyczącą sprzedaży gruntów, w tym działki nr [...]w wysokości 179.400,00 i działki nr [...] w wysokości 217.500,00 zł;

- 3.071,66 zł dotyczącą sprzedaży usług budowlanych;

b) zaniżył koszty uzyskania przychodów o kwotę 178.100,54 zł w tym:

- 175.967,54 zł dotyczącą wydatków poniesionych na zakup przedmiotowych działek,

- 372,95 stanowiącą odpis od zamortyzowanego środka trwałego.

W związku z powyższymi ustaleniami organ uznał prowadzoną przez Skarżącego w 2007r. podatkową księgę przychodów i rozchodów za nierzetelną w części dotyczącej przychodów i kosztów związanych ze sprzedażą nieruchomości gruntowych.

Naczelnik Urzędu Skarbowego decyzją z dnia 30 września 2013r. nr PP-1I/4110-374/13, określił Skarżącemu zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2007 r. z działalności gospodarczej w wysokości 44.349,00 zł.

2. Od decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 30 września 2013r. Skarżący odwołał się pismem z dnia 25.10.2013r. do Dyrektora Izby Skarbowej, wnosząc o zmianę bądź uchylenie zaskarżonej decyzji, której zarzucił naruszenie:

1) przepisów prawa materialnego tj.:

- art. 5a pkt 6, art. 5b w związku z art. 10 ust. 1 pkt 3 i pkt 8 lit. a) u.p.d.o.f., poprzez chybione przyjęcie w oparciu o zebrany materiał dowodowy, że Skarżący dokonywał transakcji sprzedaży nieruchomości nie dla własnych potrzeb, lecz dla celów zarobkowych w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej stanowiącej źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f., a nie źródło przychodu wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) u.p.d.o.f.

Strona 1/17