Sprawa ze skargi na decyzję SKO w Gdańsku w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2019 r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Gorzeń Sędziowie: Sędzia NSA Elżbieta Rischka Sędzia WSA Marek Kraus (spr.) po rozpoznaniu w Wydziale I w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 6 września 2022 r. sprawy ze skargi z siedzibą w G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku z dnia 16 marca 2022 r., nr SKO Gd/3782/21 w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2019 r. uchyla zaskarżoną decyzję.

Uzasadnienie strona 1/15

1. Zaskarżoną decyzją z dnia 16 marca 2022 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Gdańsku (dalej jako "SKO" lub "organ drugiej instancji"), działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r., poz. 1540, dalej jako "O.p.") w zw. z art. 1a ust. 1 pkt 3, art. 2 ust. 1, art. 3 ust. 1, art. 4 ust. 1-2, art. 6 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. z 2019 r., poz. 1170, dalej jako "u.p.o.l."), po rozpatrzeniu odwołania U. z siedzibą w G. (dalej jako "Skarżąca" lub "Spółdzielnia") od decyzji Prezydenta Miasta Gdańska (dalej jako "Prezydent" lub "organ pierwszej instancji") z dnia 7 czerwca 2021 r. w sprawie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2019 r., utrzymało w mocy decyzję organu pierwszej instancji.

2. Rozstrzygnięcie zapadło na tle następującego stanu faktycznego i prawnego sprawy:

2.1. W dniu 8 kwietnia 2021 r. (data wpływu do Urzędu) Skarżąca złożyła wniosek o stwierdzenie nadpłaty w podatku od nieruchomości za rok 2019 wraz z korektą deklaracji. Wskazała, że jest posiadaczem gruntów i budynków położonych przy ul. [...], których, z uwagi na działania Miasta pozbawiające dojazdu do tych nieruchomości, nie może wykorzystywać do prowadzenia działalności gospodarczej.

W odpowiedzi na wezwanie organu Spółdzielnia wyjaśniła, że w efekcie zakończenia budowy [...], przebudowy [...] i ul. [...] w obrębie nieruchomości nr [...] i [...] zlikwidowany został zjazd z dawnego wału przeciwpowodziowego, na którym znajduje się ww. nieruchomość nr [...], do ul. [...]. Droga istniejąca po remoncie stała się drogą rowerową o ograniczonej nośności i traktem dla pieszych. Oznakowanie drogi wyklucza w ocenie Skarżącej dojazd do nieruchomości nr [...], a umożliwia dojazd do nieruchomości nr [...]. Ponadto Skarżąca wskazała, że na skutek destrukcyjnych działań podczas realizacji ww. inwestycji, mimo umów, które nie zostały dotrzymane przez inwestorów, dotyczących pokrycia kosztów uszkodzeń lub napraw poszycia dachowego, wyeliminowano funkcję biurową budynku położonego na nieruchomości.

Spółdzielnia wyjaśniła, że zajmuje się naprawami przemysłowymi obiektów mostowych, wodnych, polegających na dowożeniu, przygotowaniu specjalistycznych materiałów naprawczych na terenie nieruchomości, głównie materiałów sypkich na bazie kruszyw, cementów i transportu na obiekty remontowane środkami transportu wielogabarytowego. Ponadto, budynki położone przy ul. [...] znajdują się w ewidencji środków trwałych Spółdzielni i w latach 2016-2020 nie były amortyzowane. Nie były w nich prowadzone również żadne prace remontowe, adaptacyjne ani nie czyniono na nie żadnych nakładów rzeczowych czy finansowych. Nie wystąpiły one zatem jako koszty uzyskania przychodu. Według Spółdzielni jedynymi kosztami związanymi z użytkowaniem i eksploatacją ww. budynków były koszty związane z podatkiem od nieruchomości oraz koszty śladowego zużycia wody w latach 2016-2018.

Strona 1/15