Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Alicja Stępień, Sędziowie Sędzia WSA Marek Kraus (spr.), Sędzia WSA Krzysztof Przasnyski, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Sylwia Górny, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 6 grudnia 2022 r. sprawy ze skargi L.P. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku z dnia 23 lutego 2022 r. nr 2201-IEW.4251.5.2022/AA, 2201-IEW.4253.1.2022/AA w przedmiocie określenia przybliżonej kwoty zobowiązania oraz nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od października 2018 r. do października 2019 r., przybliżonej kwoty zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2018 i 2019 rok i orzeczenia o zabezpieczeniu na majątku podatnika oddala skargę.
1. Zaskarżoną decyzją z dnia 23 lutego 2022 r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku (dalej jako "Dyrektor IAS" lub "organ drugiej instancji"), po rozpatrzeniu odwołania L. P. (dalej jako "Skarżący"), utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w Wejherowie (dalej jako "Naczelnik US" lub "organ pierwszej instancji") z dnia 17 listopada 2021 r. w przedmiocie określenia przybliżonej kwoty zobowiązania w podatku od towarów i usług za miesiące: listopad 2018 r., styczeń, kwiecień, sierpień i wrzesień 2019 r., nadwyżki podatku naliczonego nad należnym z tytułu podatku od towarów i usług za miesiące: październik i grudzień 2018 r. oraz luty, marzec, czerwiec, lipiec, październik 2019 r., zobowiązania podatkowego z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych za 2018 i 2019 r. oraz orzeczenia o zabezpieczeniu na majątku.
2. Rozstrzygnięcie zapadło na tle następującego stanu faktycznego i prawnego sprawy:
2.1. Decyzją z dnia 17 listopada 2021 r. Naczelnik US określił Skarżącemu przybliżoną kwotę zobowiązania podatkowego z tytułu podatku od towarów i usług wraz z kwotą odsetek za zwłokę za miesiące listopad 2018 r., styczeń, kwiecień, sierpień i wrzesień 2019 r., przybliżoną kwotę nadwyżki podatku naliczonego nad należnym z tytułu podatku od towarów i usług do zwrotu za miesiące październik i grudzień 2018 r. oraz luty, marzec, czerwiec, lipiec i październik 2019 r., a także przybliżoną kwotę zobowiązania podatkowego z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych wraz z kwotą odsetek za zwłokę za rok 2018 i 2019 i dokonał zabezpieczenia na majątku Skarżącego ww. kwot i kwoty nienależnie otrzymanej nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 2018 i 2019.
W uzasadnieniu decyzji organ pierwszej instancji przedstawił wyniki prowadzonej wobec Skarżącego kontroli podatkowej w zakresie prawidłowości rozliczenia z budżetem z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług za lata 2018-2019 oraz szczegółowo przeanalizował zgromadzony materiał dowodowy. W rezultacie Naczelnik US stwierdził, że w ww. okresie Skarżący dokonał obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur VAT wystawionych przez firmę P. P. B., wymienionych przez organ w treści decyzji. W jego ocenie faktury te nie obrazują wykonywanych czynności, są więc "pustymi fakturami" i nie mogą stanowić kosztów podatkowych, ponieważ nie zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów. Odnośnie natomiast kwestii ustanowienia zabezpieczenia na majątku Skarżącego organ wskazał, że istnieje uzasadniona obawa niewykonania w przyszłości przez podatnika ciążącego na nim zobowiązania podatkowego. Przemawiają za tym przede wszystkim dotychczasowe ustalenia Naczelnika US, zgodnie z którymi kontrolowane rejestry zakupów VAT za okres od lipca 2018 r. do kwietnia 2019 r. oraz zapisy w podatkowej księdze przychodów i rozchodów za 2018 i 2019 r. są nierzetelne na skutek ujęcia w nich faktur, które nie dokumentują rzeczywistych transakcji gospodarczych. W ocenie organu Skarżący świadomie zaniżył zobowiązanie podatkowe, a nieprawidłowości ujawniono dopiero w toku kontroli podatkowej, co uzasadnia obawę niewykonania zobowiązań dobrowolnie.