Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Irena Wesołowska (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Małgorzata Tomaszewska, Sędzia WSA Ewa Wojtynowska, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Monika Orska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 15 września 2010 r. sprawy ze skargi B. J. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 16 lutego 2010 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1. uchyla zaskarżoną indywidualną interpretację; 2. określa, że zaskarżona indywidualna interpretacja nie może być wykonana; 3. zasądza od Ministra Finansów na rzecz skarżącej kwotę 457 (czterysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Wnioskiem z dnia 20 listopada 2010 r. B.J. wystąpiła do Ministra Finansów reprezentowanego przez Dyrektora Izby Skarbowej o wydanie interpretacji indywidualnej w przedmiocie podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości gruntowych.
W uzasadnieniu wniosku B.J. wskazała, że w dniu 24 lipca 1981 r. odziedziczyła po rodzicach gospodarstwo rolne. Przejmując je nie miała zamiaru sprzedawać ziemi, ponieważ jest ona źródłem utrzymania. Nie była także podatnikiem podatku VAT i płaciła wyłącznie "podatki od gruntu i nieruchomości" co ma miejsce do dnia dzisiejszego. W 2004 r. zmieniono plany zagospodarowania przestrzennego i grunt wnioskodawczyni ujęto w planach pod zabudowę domów jednorodzinnych. W 2006 r. zdecydowała się na podział przedmiotowego gruntu na 60 działek, ale nie zamierzała ich zbywać od razu, ponieważ nadal uprawiała ziemię. W 2006 r. wystąpiła do Naczelnika Urzędu Skarbowego o interpretację przepisów i otrzymała odpowiedź, z której wynikało, że powinna zapłacić podatek od czynności cywilnoprawnych.
W dniu 27 grudnia 2007 r. sprzedała jedną działkę. Następnie w tym samym roku ponownie wystąpiła z zapytaniem do Naczelnika Urzędu Skarbowego, ponieważ poprzednio źle sformułowano pytanie. Zapłaciła podatek VAT od sprzedanej działki. W 2007 r. sprzedała kolejne 3 działki. Przy sprzedaży naliczyła podatek VAT, który następnie zapłaciła. Po ogłoszeniu wyroku z dnia 29 października 2007 r. sygn. akt I FPS 3/07 Naczelnik Urzędu Skarbowego zwrócił VAT od uprzednio sprzedanych działek. W 2009 r. sprzedała 3 działki, darowała rodzeństwu 3 działki, a ponadto chciałaby darować 2 działki synom i 6 działek wnukom.
W związku z przedstawionym powyżej stanem faktycznym wnioskodawczyni zwróciła się z pytaniem, czy od sprzedanych już działek oraz od działek, które zamierza sprzedać winna odprowadzić podatek VAT?
Zdaniem wnioskodawczyni transakcja nie powinna być opodatkowana podatkiem VAT, bowiem jest właścicielem przedmiotowej nieruchomości gruntowej od 28 lat i nadal uprawia ziemię oraz płaci podatek gruntowy. Nie zamierza sprzedawać gruntu w całości. Sprzedaż działek, nastąpiła w celu zdobycia środków finansowych na plany, opłaty związane z podziałem: 30 % renty planistycznej, 50% opłaty adiacyjnej.
Minister Finansów w interpretacji indywidualnej z dnia 16 lutego 2010 r. stwierdził, że stanowisko przedstawione przez B.J. w złożonym wniosku jest nieprawidłowe.
W uzasadnieniu Minister Finansów przywołując treść art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 2 pkt 6 i art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.) - dalej zwana ustawą o VAT wskazał, że dostawę (sprzedaż) działek, powstałych w wyniku podziału nieruchomości rolnej, służącej do wykonywania uprzednio działalności rolniczej należy traktować jako dostawę towaru, która w oparciu o regulację zawartą w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Mając bowiem na uwadze definicję działalności gospodarczej organ uznał, ze transakcja ma związek z działalnością gospodarczą, albowiem rolnik w świetle ustawy o podatku od towarów i usług, posiada status podatnika prowadzącego działalność gospodarczą (działalność rolniczą). Jeśli więc osoba taka wykonuje inne czynności mieszczące się w zakresie przedmiotowym opodatkowania podatkiem od towarów i usług, brak jest podstaw prawnych do uznania, iż nie podlegają one opodatkowaniu.