Sprawa ze skargi na decyzję SKO w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie podatku od nieruchomości za 2012 rok
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marek Kraus, Sędziowie Sędzia NSA Sławomir Kozik (spr.), Sędzia NSA Alicja Stępień, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Sylwia Górny, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 28 czerwca 2016 r. sprawy ze skargi "A" na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 26 stycznia 2016 r. sygn. akt SKO [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie podatku od nieruchomości za 2012 rok oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/5

Decyzją z dnia [...] r. Wójt Gminy określił "A" Sp. z o.o. wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2012 r. w kwocie 489.667,- zł.

W dniu 29 grudnia 2014 r. do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku wpłynął wniosek spółki o stwierdzenie na podstawie art. 247 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm., dalej jako "O.p.") nieważności ww. decyzji.

W uzasadnieniu wniosku wskazano m.in., że w dacie wydania skarżonej decyzji Wójtowi Gminy nie znane były istotne dla sprawy okoliczności mające wpływ na wymiar podatku od nieruchomości, a mianowicie to że "A" Sp. z o.o. w 2012 r. posiadała status wstępnie uznanej grupy producentów owoców i warzyw i prowadziła działalność rolniczą w zakresie produkcji warzyw, a nie żadną inną. Wskazując na przyczyny stwierdzenia nieważności podano, że decyzję wydano z rażącym naruszeniem prawa, albowiem przed jej wydaniem organ wydał jedynie dwa postanowienia o wszczęciu i zakończeniu postępowania i możliwości zapoznania się z materiałem dowodowym. Wskazano, że postępowanie podatkowe wszczęte postanowieniem z dnia 26 października 2012 r. poprzedzone zostało kontrolą podatkową dokonaną w dniu 16 sierpnia 2012 r. przez pracowników Urzędu Gminy, która przeprowadzona została w sposób naruszający przepisy (brak zawiadomienia podatnika o zamiarze wszczęcia kontroli podatkowej, brak imiennego upoważnienia dla pracowników przeprowadzających kontrolę, brak doręczenia kontrolowanemu upoważnienia do przeprowadzenia kontroli, brak doręczenia kontrolowanemu protokołu kontroli). Dodatkowo spółka, podniosła zarzut niewłaściwego doręczania przez organ pism w trakcie postępowania podatkowego i podczas kontroli podatkowej - co skutkowało nie wzięciem w nim udziału przez kontrolowaną spółkę. Dalej zarzucono, iż organ nie przeprowadził postępowania dowodowego w celu ustalenia rzeczywistego stanu faktycznego sprawy, nie przeprowadził dowodów z zeznań świadków, dokumentów. Reasumując strona stwierdziła, iż wydanie decyzji wymiarowej na podstawie ustaleń faktycznych uzyskanych w trakcie kontroli przeprowadzonej bez udziału kontrolowanego winno skutkować wyeliminowaniem takiej decyzji z obrotu prawnego, jako obciążonej kwalifikowaną wadą procesową, co uzasadnia wniosek o stwierdzenie jej nieważności. Decyzja ta wydana bowiem została z naruszeniem zasad dotyczących postępowania dowodowego - art. 121 § 1 w zw. z art. 122 i art. 187 O.p.

Decyzją z dnia [...] r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze odmówiło stwierdzenia nieważności decyzji Wójta Gminy z dnia [...] r.

W odwołaniu od ww. decyzji spółka podtrzymując dotychczasowe stanowisko wskazała, iż SKO niewłaściwie zastosowało art. 247 § 1 pkt 3 O.p. polegające na uznaniu, iż w przedmiotowym stanie faktycznym nie istnieje przesłanka stwierdzenia nieważności decyzji z powodu wydania jej z rażącym naruszeniem prawa. Podniesiono również, że podczas postępowania organ pierwszej instancji naruszył art. 284 § 3 O.p. poprzez brak wezwania kontrowanego lub osoby wskazanej do stawienia się w miejscu w którym można przeprowadzić czynności kontrolne, art. 284a § 2 O.p. poprzez brak doręczenia upoważnienia do przeprowadzenia kontroli oraz tym samym naruszono także art. 285 § 1 i § 2 O.p. dotyczące obecności osób kontrolowanych podczas przeprowadzenia kontroli. Zdaniem spółki, powyższe uchybienia organu powodują, że organ podatkowy nie rozpatrzył sprawy w zakresie wystarczającym do podjęcia rozstrzygnięcia, niewłaściwie ustalił stan faktyczny i nie wyjaśnił motywów, które stanęły u podstaw rozstrzygnięcia sprawy decyzją z 16 sierpnia 2012 r.

Strona 1/5