W tych okolicznościach Naczelnik Urzędu Skarbowego decyzją z dnia [...] 2014 r. ustalił R.J. zryczałtowany 75% podatek od dochodu z nieujawnionych źródeł przychodów lub nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach za 2008 r. w wysokości 280.328,00 zł.
W toku postępowania odwoławczego, organ bezskutecznie wzywał R.J. w trybie art. 155 § 1 w zw. z art. 229 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201 ze zm.) celem przesłuchania w charakterze strony m.in. na okoliczność ustalenia źródeł finansowania wydatków poniesionych w 2008 r. oraz do przedłożenia wszelkich istotnych dowodów potwierdzających źródło finansowania wydatków poniesionych w 2008 r.
Następnie, działając na podstawie art. 229 o.p., Dyrektor Izby Skarbowej postanowieniem z dnia [...] 2015 r. zlecił Naczelnikowi Urzędu Skarbowego przeprowadzenie dodatkowego postępowania celem uzupełnienia dowodów i materiałów w sprawie. W wyniku tego postępowania organ podatkowy do wydatków 2008 r. zaliczył również podatek od nieruchomości zapłacony od budynków zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej w kwocie 1.131,20 zł (4 raty po 282,80 zł) i ponownie ustalił miesięczne wydatki poniesione w tym roku podatkowym przez małżonków R. i T. J. W konsekwencji zmianie uległo również rozliczenie ich przychodów i wydatków.
Dyrektor Izby Administracji Skarbowej decyzją z dnia [...] 2016 r., uchylił decyzję organu pierwszej instancji w całości i ustalił zryczałtowany 75% podatek od dochodu z nieujawnionych źródeł przychodów lub nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach za 2008 r. w wysokości 112.001,00 zł.
W uzasadnieniu decyzji organ wskazał na konsekwencje wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 29 lipca 2014 r., sygn. akt P 49/13 - utratę mocy obowiązującej art. 20 ust. 3 u.p.d.o.f, w brzmieniu nadanym ustawą nowelizującą z 16 listopada 2006 r., która weszła w życie 1 stycznia 2007 r. Trybunał postanowił na podstawie art. 190 ust. 3 Konstytucji o odroczeniu terminu utraty mocy obowiązującej wskazanego przepisu o 18 miesięcy, liczone od dnia ogłoszenia niniejszego wyroku w Dzienniku Ustaw. Ogłoszenie ww. wyroku nastąpiło w dniu 6 sierpnia 2014 r., a więc utrata mocy obowiązującej przedmiotowego przepisu nastąpić miała w dniu 6 lutego 2016 r. Trybunał Konstytucyjny wskazał, że art. 20 ust. 3 u.p.d.o.f. stanowi podstawę rekonstrukcji normy prawnej upoważniającej organy podatkowe do ustalania podatku od dochodów nieujawnionych, łącznie z art. 30 ust. 1 pkt 7 u.p.d.o.f. (określającym 75-procentową stawkę podatku, uznanym przez Trybunał za zgodny z Konstytucją. W ocenie Trybunału, przepis ten (o ile wcześniej nie zostanie uchylony bądź zmieniony przez ustawodawcę), mimo że obalone w stosunku do niego zostało domniemanie konstytucyjności, powinien być przestrzegany i stosowany przez wszystkich adresatów, w tym przez sądy. Przepis ten pozostaje bowiem nadał elementem systemu prawa, a organy administracyjne i sądowe, interpretując oraz stosując art. 20 ust. 3 u.p.d.o.f. powinny jednak kierować się wskazówkami dotyczącymi tego przepisu wynikającymi z wyroku o sygn. SK 18/09 oraz z wyroku w niniejszej sprawie.