Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych w formie ryczałtu od dochodów nie znajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych za 2008 rok
Uzasadnienie strona 12/12

Wskazać należy, że obowiązek dowodzenia w postępowaniu podatkowym, stosownie do art. 122 w zw. z art. 187 § 1 o.p., spoczywa na organach podatkowych. Nie oznacza to jednak, że ciężar dowodu, tj. przedstawiania dowodów co do okoliczności istotnych w sprawie, spoczywa wyłącznie na tych organach. Zgodnie z normą art. 25g ust. 1 u.p.d.o.f., w toku postępowania podatkowego ciężar dowodu w zakresie wykazania przychodów (dochodów) opodatkowanych lub przychodów (dochodów) nieopodatkowanych stanowiących pokrycie wydatku spoczywa na podatniku. Podkreślić przy tym należy, że zarzut błędu w ustaleniach faktycznych nie może sprowadzać się do samej tylko polemiki z ustaleniami poczynionymi w uzasadnieniu rozstrzygnięcia organu, do odmiennej oceny materiału dowodowego, lecz powinien polegać na wykazaniu, jakich uchybień w świetle norm prawnych, wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego dopuściły się organy podatkowe. W sytuacji gdy skarżący usiłuje wywieść korzystne dla siebie rezultaty podatkowe, kwestionując ustalenia organów, to na nią przechodzi obowiązek wykazania, że przyjęte przez organy ustalenia są nieprawidłowe lub niekompletne.

Organ odwoławczy nie naruszył normy art. 2a o.p., w sprawie nie zaistniały bowiem niedające się usunąć wątpliwości co do treści przepisów prawa, a przepis ten nie wprowadza zasady rozstrzygania na korzyść podatnika ewentualnych wątpliwości w zakresie stanu faktycznego, w tym sytuacji materialnej strony.

Za niezasadny uznać także należało zarzut dotyczący dokonania ustaleń faktycznych odnośnie przychodów T. J. , która nie była stroną postępowania podatkowego, a jej zobowiązanie podatkowe uległo przedawnienie. Działania organu w tym zakresie były konieczne w związku z obowiązującym strony ustrojem wspólności majątkowej i nie zmierzały do obciążenia podatkiem T. J. , lecz ustalenia przychodów i wydatków małżonków w celu ustalenia zobowiązania podatkowego R.J..

W ocenie Sądu, postępowanie podatkowe w niniejszej sprawie prowadzone było w sposób prawidłowy z poszanowaniem przepisów prawa. Zebrany materiał dowodowy zapewnił możliwość wydania decyzji, w której dokonano prawidłowego wymiaru podatku. Skarga nie zasługuje na uwzględnienie, zaskarżona decyzja odpowiada prawu, a ocena przeprowadzonego postępowania nie ujawniła wad, o których mowa w art. 145 p.p.s.a., uzasadniających wyeliminowanie decyzji z obrotu prawnego.

Mając powyższe na uwadze, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku na podstawie art. 151 p.p.s.a. oddalił skargę jako niezasadną.

Orzeczenia sądów administracyjnych powoływane w niniejszym uzasadnieniu dostępne są w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych pod adresem internetowym http://orzeczenia.nsa.gov.pl.

Strona 12/12