Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Sławomir Kozik (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Małgorzata Gorzeń, Sędzia WSA Bogusław Woźniak, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Dorota Pellowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 17 sierpnia 2011 r. sprawy ze skargi M.L. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 31 marca 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zawieszenia postępowania oddala skargę.
Pismem z dnia 27 stycznia 2011r. M. L. zwrócił się do Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z wnioskiem o zawieszenie postępowania w sprawie rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych za 2006 r. do czasu rozpatrzenia skargi przez sądy administracyjne na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 13 stycznia 2011r. uchylającą w całości decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia 18 czerwca 2009r. określającą wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodów wymienionych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za 2006 rok i przekazującą sprawę do ponownego rozpatrzenia.
Jako podstawę wniosku podatnik wskazał art. 201 § 1 pkt 2 ordynacji podatkowej, natomiast w uzasadnieniu stwierdził, że decyzja Dyrektora Izby Skarbowej zostanie zaskarżona do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego m.in. z tego powodu, że nie został przez organ II instancji rozpatrzony cały materiał dowodowy, w szczególności nie zostały rozpatrzone dowody zgromadzone przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w 2010 r., dotyczące m.in. biegłych. Jednocześnie stwierdził, że organ II instancji jest co prawda związany poprzednim wyrokiem WSA w Gdańsku, jednakże zgodnie z doktryną i orzecznictwem ocena prawna zawarta w orzeczeniu sądu administracyjnego traci moc wiążącą w wypadku zmiany stanu prawnego, jeżeli to spowoduje, że pogląd Sądu staje się nieaktualny. Podobny skutek tj. ustanie mocy wiążącej wspomnianej oceny może spowodować również zmiana już po wydaniu orzeczenia sądowego istotnych okoliczności faktycznych oraz wzruszenie orzeczenia. Ponadto podatnik wniósł o wstrzymanie przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej wszelkich czynności dowodowych, w tym przesłuchania świadków.
Postanowieniem z dnia 10 lutego 2011r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej odmówił zawieszenia postępowania kontrolnego prowadzonego wobec M. L.
W uzasadnieniu Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej wskazał, że w wyniku wydania przez Dyrektora Izby Skarbowej decyzji uchylającej decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej i przekazującej sprawę do ponownego rozpatrzenia brak podstaw do obligatoryjnego zawieszenia postępowania ze względu na konieczność rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej stwierdził, że zagadnienie wstępne wiąże się z wystąpieniem przeszkody uniemożliwiającej rozpatrzenie sprawy, od rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego zależeć powinno rozstrzygnięcie sprawy w ogóle, nie zaś wydanie decyzji o określonej treści, co nie ma miejsca w przedmiotowej sprawie.
Pismem z dnia 15 lutego 2011 r. podatnik złożył zażalenie na powyższe postanowienie Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia 10 lutego 2011 r., w którym wniósł o uchylenie przedmiotowego postanowienia w całości i o zawieszenie postępowania zgodnie z wnioskiem. Wskazał, że przyczyny zawieszenia postępowania omówił we wniosku z dnia 27 stycznia 2011 r. Zdaniem strony, zawieszenie postępowania ma zapobiec niezgodnej z prawem i logiką sytuacji, w której de facto ta sama sprawa jest jednocześnie rozpatrywana przez sąd administracyjny oraz przez organ podatkowy.