Sprawa ze skargi na uchwałę Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały w sprawie określenia wysokości stawek podatku od nieruchomości na 2008 rok
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Alicja Stępień, Sędziowie Sędzia NSA Ewa Kwarcińska, Sędzia WSA Danuta Oleś (spr.), Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Agnieszka Zalewska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 17 marca 2009 r. sprawy ze skargi R. G. K. na uchwałę Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej z dnia 6 listopada 2008 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały w sprawie określenia wysokości stawek podatku od nieruchomości na 2008 rok oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/5

Uchwałą nr [...] z dnia 6 listopada 2008 r. Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w G., działając na podstawie art. 11 ust. 1 i 3 oraz art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 7 października 1992 r. o regionalnych izbach obrachunkowych (tekst jednolity: Dz.U. z 2001 r. Nr 55 poz. 577 ze zm.) orzekło nieważność § 1 pkt 1 lit. c uchwały Rady Gminy K. z dnia 14 października 2008 r. nr [....] w sprawie określenia wysokości stawek podatku od nieruchomości na 2009 r.

W uzasadnieniu powyższego rozstrzygnięcia wskazano, że analiza uchwały Rady Gminy K. (dalej jako Rada Gminy) z dnia 14 października 2008 r. wykazała nieprawidłowość o charakterze istotnego naruszenia prawa polegającą na niezgodności § 1 pkt 1 lit. c w/w uchwały, w którym Rada Gminy określiła stawkę podatku od nieruchomości od gruntów pod drogi w wysokości 0,20 złotych za 1 m2 za wyjątkiem gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, z postanowieniami art. 2 ust. 3 pkt 4 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jednolity: Dz.U. z 2006 r. Nr 121, poz. 844 ze zm. - zwanej dalej "u.p.o.l.").

Jak podniosło Kolegium Regionalnej Izby Rachunkowej w G. (dalej jako Kolegium RIO), zgodnie z treścią art. 2 ust. 3 pkt 4 u.p.o.l. opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości nie podlegają grunty zajęte pod pasy drogowe dróg publicznych w rozumieniu przepisów o drogach publicznych oraz zlokalizowane w nich budowle - z wyjątkiem związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej innej niż eksploatacja autostrad płatnych.

W konsekwencji Kolegium RIO wskazało, że zapisy § 1 pkt 1 lit. c, uchwały nr [...] z dnia 14 października 2008 r. w sposób istotny naruszają prawa.

Na uchwałę Kolegium RIO 6 listopada 2008 r. Rada Gminy złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, wnosząc o jej uchylenie.

Zaskarżonej uchwale zarzucono naruszenie prawa materialnego, w tym: art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 25 marca 1985 r. o drogach publicznych (tekst jednolity: Dz.U.

z 2007 r. Nr 19 poz. 115), poprzez nieuwzględnienie statusu dróg wewnętrznych w badanej uchwale, jako niezliczonych do kategorii dróg publicznych oraz art. 2 ust. 3 pkt 4 u.p.o.l., poprzez jego błędne zastosowanie.

W uzasadnieniu skargi podniesiono, że drogą publiczną jest droga zaliczona na podstawie ustawy o drogach publicznych do jednej z kategorii dróg, z której może korzystać każdy, zgodnie z jej przeznaczeniem, z ograniczeniami i wyjątkami określonymi w tej ustawie lub innych przepisach szczególnych. Przy czym, drogi publiczne ze względu na funkcje w sieci drogowej dzielą się na kategorie, w tym: drogi krajowe, drogi wojewódzkie, drogi powiatowe i drogi gminne. Zaliczenie drogi do określonej kategorii następuje na podstawie stosowanego aktu np. rozporządzenia bądź uchwały.

Dalej wskazano, że zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o drogach publicznych, drogi niezliczone do żadnej kategorii dróg publicznych, w szczególności drogi w osiedlach mieszkaniowych, dojazdowe do gruntów rolnych i leśnych, dojazdowe do obiektów użytkowanych przez przedsiębiorców, place przed dworcami kolejowymi, autobusowymi i portami oraz pętle autobusowe, są drogami wewnętrznymi.

Strona 1/5