W sytuacji, gdy zainteresowany powołuje się na chorobę jako przeszkodę uniemożliwiającą mu wniesienie odwołania i przedstawia na tę okoliczność zaświadczenie lekarskie nie można uznać, że nie uprawdopodobnił, iż uchybienie terminu nastąpiło bez jego winy.
Jeśli organ powziął uzasadnione wątpliwości co do rodzaju choroby lub sposobu leczenia i wpływu tych okoliczności na możliwość podejmowania odpowiednich działań przez stronę, powinien tę okoliczność wyjaśnić przy pomocy odpowiednich środków dowodowych, a nie oceniać ich według własnego uznania /art. 162 par. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa - Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Henryka K. na postanowienie Izby Skarbowej w B. z dnia 23 września 1998 r. (...) w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania od decyzji Urzędu Skarbowego w T. z dnia 26.06.1998 r. w sprawie podatku dochodowego za 1995 r. uchyla zaskarżone postanowienie; (...).
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 21 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o NSA /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm. / sąd sprawuje w zakresie swojej właściwości kontrolę zaskarżonego rozstrzygnięcia pod względem jego zgodności z prawem.
Skarżący w terminie określonym w art. 162 par. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ tj. w ciągu 7 dni od dnia ustania choroby, na którą powoływał się w swojej prośbie, wniósł o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania, załączając przy tym jednocześnie środek zaskarżenia, zgodnie z wymogiem powołanego przepisu.
Stan choroby wykazał zaświadczeniem lekarskim.
Izba Skarbowa uznała, że skarżący nie udowodnił, iż choroba uniemożliwiła mu wniesienie odwołania, wskazując przy tym, że w terminie 14-dniowym po doręczeniu decyzji organu I instancji złożył w urzędzie skarbowym druk dot. wydania zaświadczenia o niezaleganiu w podatkach. Ponadto według Izby odwołanie mogła wnieść małżonka skarżącego opodatkowana łącznie z nim za rok podatkowy, nie prowadząca jednakże wspólnie z mężem działalności gospodarczej.
W ocenie Sądu skarżący trafnie zarzucił organowi odwoławczemu błędną interpretację art. 162 par. 1 ordynacji podatkowej. Przepis ten stanowi, że uchybiony termin należy przywrócić na wniosek zainteresowanego, jeżeli uprawdopodobni, że uchybienie nastąpiło bez jego winy.
Izba Skarbowa bezpodstawnie przyjęła, iż strona musi wykazać, że nie była w stanie wnieść odwołania.
W sytuacji, gdy zainteresowany powołuje się na chorobę jako przeszkodę uniemożliwiającą mu wniesienie odwołania i przedstawia na tę okoliczność zaświadczenie lekarskie nie można uznać, że nie uprawdopodobnił, iż uchybienie terminu nastąpiło bez jego winy.
Jeśli organ powziął uzasadnione wątpliwości co do rodzaju choroby lub sposobu leczenia i wpływu tych okoliczności na możliwość podejmowania odpowiednich działań przez stronę, powinien tę okoliczność wyjaśnić przy pomocy odpowiednich środków dowodowych, a nie oceniać ich według własnego uznania. Nie można też przyjąć, że uzasadnione jest stanowisko, iż odwołanie mogła wnieść małżonka, jeżeli odwołanie dotyczyło kwestii związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Trudno też zrównywać wagę złożenia podpisu pod gotowym drukiem wniosku o wydanie zaświadczenia o niezaleganiu w podatkach z wniesieniem odwołania odpowiadającego wymogom z art. 222 ordynacji podatkowej.
Wobec tego, że zaskarżone rozstrzygnięcie niedopuszczalnie zawężająco interpretuje art. 162 par. 1 Ordynacji podatkowej Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 3 ustawy o NSA orzekł o jego uchyleniu.(...).